Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132738 Τραγούδια, 271228 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 αποδράσεις φαντασίας
 καλημέρα σε όλους...
 
Τρίκοχες κρήνες διοχετεύουν στον ύπνο μου ροές
δια μέσου αόρατων πήλινων αγωγών
που υφέρπουν κάτω από τη γη, κάτω απ’ τα βήματά σας
και τα βήματά μου
στέλνοντας σήματα διαρκή για εναλλαγές
για θλιβερά περάσματα δίχως επιστροφή….
Τι Αδίστακτες νύχτες!
Τι όνειρα ανίκανα να δραπετεύσουν
Απ’ την καθημερινότητα! Κάνοντας αδυσώπητο
ακόμη και τον ύπνο που μετατρέπεται θαρρείς
σε θλιβερό προγύμνασμα θανάτου
κι εμένα ωθώντας με να εύχομαι:
Είθε να μην γεννιότανε ποτέ αυτό που προορίζεται να φύγει…
Μα μήπως αυτός δεν είναι ο ορισμός της ματαιότητος;

Όχι δεν θα ενδώσω σε σκέψεις τέτοιες.
Με του μυαλού τη δύναμη θα αντισταθώ
παραβιάζοντας τις πύλες του ονείρου
κι εισβάλλοντας αιφνιδιαστικά
στις απαγορευμένες ζώνες της φαντασίας
εκεί που δεν υπάρχουν εκβολές
μα το νερό κυλά ολόισα κι απρόσκοπτα
πίσω προς τις πηγές του
ανατρέποντας ισορροπίες αιώνιες
κι απαρασάλευτα κελεύσματα της φύσης…
Ή θα κρυφτώ πίσω από κλήματα
που θα εγκυμονούν κρυφά πολύ μα στέρεα
το μούστο της ανατροπής των δεδομένων
σε ρόγες μέσα που θα ‘χουν το αυτεξούσιο της ωρίμανσης
και που θα αποβάλλουν κάθε σήψης ενδεχόμενο.

Όχι. Δεν θα παραδοθώ αμαχητί σ’ ότι μου παραδόθηκε
από γενιές γενεών και φόβους φόβων.
τα μάτια μου θα φύγουν προς ακόμη αγέννητους ορίζοντες
πέρα και πίσω απ’ τις προθέσεις των ανθρώπων
εκεί όπου θα υπάρχει προοπτική για εναγκαλισμούς ειλικρινείας
κι η μεταμέλεια κι η συγνώμη θα’ χουν υπόσταση υλική
έτσι που να μπορείς να τις αρπάξεις απ’ το χέρι
και ν' ασπαστείς τις ρόδινες παρειές τους ,
γυμνές, σαν τις κοπέλες που λαχταρήσαμε άλλοτε…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      ενδόμυχα
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Spartinos
14-06-2007 @ 02:53
ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΣΟΥ ΧΡΗΣΤΟ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ ::up.:: ::up.::
annaΤi
14-06-2007 @ 06:08
Τόσο για το "Τι Αδίστακτες νύχτες!"
και για "το μούστο της ανατροπής των δεδομένων"
πολύ περισσότερο για τη φύση των αγέννητων οριζόντων σου,
χρήστο... ::hug.:: υπέροχη ανθρώπινη πρώτη ύλη!!!!
Καλό απόγευμα... ::yes.::
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
14-06-2007 @ 06:55
υπέροχο χρήστο
agrampeli
14-06-2007 @ 08:08
πολύ ωραίο ::up.:: ::up.:: ::yes.::
Goldy
14-06-2007 @ 13:31
Ποτέ δεν με απογοητεύεις... ::yes.:: + ::wink.::
justawoman
15-06-2007 @ 01:27
Είθε να μην γεννιότανε ποτέ αυτό που προορίζεται να φύγει…
Μα μήπως αυτός δεν είναι ο ορισμός της ματαιότητος;
...
τα μάτια μου θα φύγουν προς ακόμη αγέννητους ορίζοντες
πέρα και πίσω απ’ τις προθέσεις των ανθρώπων
εκεί όπου θα υπάρχει προοπτική για εναγκαλισμούς ειλικρινείας
κι η μεταμέλεια κι η συγνώμη θα’ χουν υπόσταση υλική

Έτσι είναι Χρήστο
τιμή στην άξια πένα σου...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο