| |
[I]Ξημέρωσε...
Και άλλη μια αυγή με βρήκε μ’ένα ποτήρι στο χέρι να κοιτάω έξω από το παράθυρο και
να σε περιμένω, ναι να σε περιμένω κι ας ξέρω ότι ποτέ πια δεν θα ξαναπεράσεις
το κατώφλι του σπιτιού μου.
Τώρα πια σε χαίρετε μια άλλη. Έδωσες την καρδιά σου αλλού και για μένα
άφησες την μοναξιά και τις αναμνήσεις μου.
Από το ράδιο ακούγεται μια γλυκιά μελωδία , ένα τραγούδι που μιλάει για χωρισμό, και τα ματιά μου βουρκώνουν...
Η ζωή προχωρά και μένα με έχει προσπεράσει και μ’έχει αφήσει σε βαθύ σκοτάδι. Με ποτό και με ένα τσιγάρο που αργοκαίει προσπαθώ να πνίξω την απελπισία μου, αλλά ακόμα δεν τα καταφέρνω, με πνίγει όλο και περισσότερο. Με ρίχνει σ’ ένα ατελείωτο σπιράλ προς το τέλος,
Προσπαθώ να βρω μια λογική, αλλά ο έρωτας δεν έχει λογική, δεν αγοράζεται και πάει οπού θέλει κατά βούληση, γι αυτό και εγώ σ’άφησα να πας εκεί που η καρδιά σου και ο έρωτας προστάζουν, κι ας πονάω, κι ας μου λείψεις.
Ο ήλιος ανάτειλε, μια καινούργια μέρα αρχίζει, τα δάκρυα στέγνωσαν στα μαγουλά μου. Ίσως ήρθε η ώρα της μεγάλης απόφασης. Ίσως ήρθε η ώρα να σ’αφήσω πίσω μου και να απαιτήσω από την ζωή να μου δώσει ότι μου στέρησες εσύ.
‘ Την αγάπη ’[/I]
© asteri
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
