| |
Mπορει εχθες να μην καταφερα να γραψω
δυο λεξουλες μεσα απο την καρδια
ομως δεν επαψα ποτε ουτε θα παψω
να σ'αγαπω εστω κι'αν εισαι μακρια
Kι'αν η καρδια σου ειναι τωρα μοιρασμενη
και αν η σκεψη μου μοιραζετε κι'αυτη
παντα για μενα θα'σαι η αγαπημενη
σ'αλλη διασταση και αλλη λογικη
Ηταν της μοιρας μου γραπτο να σε γνωρισω
του πεπρωμενου μου ν'αλαξεις την ροη
αφου με εκανες τον κοσμο ν'αγαπησω
και μ'αλλο ματι να κοιταξω την ζωη
Γι'αυτο σου λεω λαμπε διπλα μου για παντα
οπως τον ηλιο που κοιτω καθε πρωι
τωρα που εισαι λιγο πανω απ'τα σαραντα
μεινε στον δρομο που χαραξαμε μαζι
Δεν ειναι εμφυτο που γραφω μ'ευκολια
εισαι εσυ που με εμπνεεις συνεχως
ειναι η αυρα σου χωρις αμφιβολια
και η ενεργια που στελνεις διαρκως
Μια τετοια μερα ηταν οπως τωρα
οταν βρεθηκαμε για πρωτη μας φορα
δεν καταλαβενα πως περναγε η ωρα
οταν βαδιζαμε οι δυο μας αγκαλια
Τωρα μοναχος θα περασω αυτη την μερα
χωρις να νιωσω τα δικα σου τα φιλια
δεν θ'αναπνευσω τον δικο σου τον αερα
ουτε θ'αγγιξω τα δικα σου τα μαλλια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
