Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132341 Τραγούδια, 270008 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ξεραμένη θύελλα
 τράβα καημέ
 
Πως γίναμε έτσι ακόμα απορώ
αχ να'μοθν πεθαμένος να μπορώ να λησμονώ
τι γίνεται απόψε να μπορέσω να ξεχάσω
σαν κηλίδα από τη μνήμη να μπορώ να διαγράψω
Πνιγμένος μες το κλάμα, στους ατέλιωτους λυγμούς
Ξεσπώντας με φωνές, με βρισιές και με θυμούς
Η ξεραμένη θύελλα παραδέρνει στο κορμί μου
Θα'δινα τον κόσμο για να νιώσω το φιλί σου
Το σκοτάδι να σκιάζει μ'ένα πέπλο βδελυρό
Πάω ενάντια σε κάθε τι που έχω ιερό
Στο πρόσωπό σου ξάστερα φαντάζει ο ουρανός
Είσαι ο λόγος που ζω κι αυτοσκοπός


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ζω σε ένα τόπο που τα ζαρωμένα καράβια πλέουν με κάλπικες χάντρες..
 
annaΤi
24-10-2004
Καλά, δε θα το πω... σ' έχω ταράξει σήμερα στη γκρίνια... -γεμίζει το φεγγάρι βλέπεις...;-)))- βγάζει ένταση...
ftx
24-10-2004
εεεε, άννα, αυτή είναι δική μου δικαιολογία!
Αγνή
25-10-2004
Προφήτη μήπως την έχεις Θεο-ποιήσει????

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο