| και γράφω,γράφω,γράφω λές και θέλω να προλάβω το λιόγερμά μου,να παραμείνω ζωντανός και δυνατός πάνω στα ακροδαχτυλά μου.
Η φαντασία τρέχει στο πληκτρολόγιο χωρίς προεργασία και μαζί της οι εικόνες των "αθλίων'' μου,με τον ρυθμό των σκίτσων όπως τα "έχτιζα" άλλοτε στο νού και τα περνούσα με λιτά νοήματα πάνω στο χαρτί.
Ομως είναι εντελώς καινούργια για μένα η συγγραφή επεισοδίων,κάτι πρωτόγνωρο για ένα γελοιογράφο που μιά ζωή επικεντρωνότανε μόνο σε μιά εικόνα στην οποία έπρεπε να δώσει το κεντρικό νόημα,λιτά και παραστατικά.
Τωρα πρέπει να παράγω "είκόνες" χωρίς εικόνες τη μία πίσω απ την άλλη ,χωρίς να χάσουνε τη συνοχή και τη συνεχειά τους.
Η γωνίτσα μου σ ενα φωτεινό σαλόνι στον τρίτο όροφο με απεριόριστη θέα πανταχόθεν και με τις ακτίνες του Ηλιου να με καλημερίζουν και η θαλπωρή που αναδύει το χαμόγελο της συντρόφου,γίνονται για τα δάχτυλα εφαλτήρες μιας νέας ελπιδοφόρας αρχής.
Τα θέματα ποικίλα με πρωταγωνιστές απαξιωμένα πλάσματα (Αλίμονοι),σατυρικά (οι Αχαιοί ξανάρχονται),"οι αψού"αλλά και αισθηματικά-ερωτικά (Ορφέας και Ευρυδίκη) μου δίνουνε να καταλάβω τι αρέσει και τί όχι γιατί μετράει πολύ η γνώμη των αναγνωστών στο αδέξιο "μπουσούλισμα" μου στον σχετικό χώρο.
και γράφω,γράφω,με την ελπίδα πάντοτε ότι δεν θα πάω..αδιάβαστος
σας ευχαριστώ που με υπομένετε
ΜΖ
marakos
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|