Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Mantis Part #08
 Η συνέχεια...
 
Μέσα μου κουβαλούσα έναν εξωγήινο από άλλο γαλαξία, που όμως δεν ήταν κακός. Εκτός από το ότι το ένιωθα, ήξερα τι είχα δει και αυτό ήταν ότι ήταν καλός και πίστευε στην ισότητα. Θυσίασε την νίκη του και ολόκληρο τον πλανήτη του για να βοηθήσει τους συντρόφους του στην μάχη. Αυτό το ον δεν θα μπορούσε να είναι κακό.
Η επιλογή που έκανε όμως ήταν σωστή; Γιατί διάλεξε αυτόν τον πλανήτη; Γιατί διάλεξε εμένα; ο δικός του πλανήτης ήταν γαλήνιος, με όλα τα ζώα να ζουν αρμονικά μεταξύ τους, ενώ ο δικός μου πλανήτης ήταν γεμάτο μίσος, πολέμους, αρρώστιες και κακό. Δεν μπορεί να ήξερε την κατάσταση που επικρατεί εδώ και παρ'όλ'αυτά να διαλέξει εμάς. Ήταν η τελευταία του ευκαιρία. Ελπίζω να μην ήταν και το μεγάλο του λάθος. Μπορεί να ήξερε κάτι που δεν γνωρίζαμε εμείς... ακόμα.
Σιγά σιγά το μυαλό μου άρχισε να φαντάζεται διάφορα και να παίρνει αέρα! εμένα να είμαι ο προστάτης της γης. Σαν τον Superman.
-Συγκεντρώσου, είπα στον εαυτό μου. Αυτά που σκέφτεσαι είναι παράλογα.
Τότε ένιωσα κάτι... Ήταν περίεργο συναίσθημα. Σαν αυτό που είχα μέσα μου ήθελε να μου μιλήσει αλλά δεν μπορούσε. Κάτι έπρεπε να κάνω... Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να κοιταχτώ σε κάποιο καθρέφτη. Ίσως εκεί να εμφανιζόταν το είδωλο του εξωγήινου. Κοίταξα γύρω μου μήπως βρω κάτι που θα μπορούσε να δημιουργίσει είδωλο. Το μόνο που βρήκα ήταν μια λακούβα που είχε νερό.
-Σιγά μην πιάσει με αυτό, σκέφτηκα.
Έσκυψα από πάνω από την λακούβα και κοιτάχτηκα. Όπως το υποψιαζόμουν, δεν έγινε τίποτα. Σκέφτηκα να κάνω άλλη μια προσπάθεια. Ξανακοίταξα στην λακούβα και περίμενα μήπω εμφανιστεί κάτι. Πάλι τίποτα. Απογοητεύτικα τελείως και σκέφτηκα ότι ήταν η φαντασία μου τελικά. Έτσι χτύπησα τα νερά με το χέρι μου και έκανα την κίνηση να σηκωθώ.
[I]"-Περίμενε..."[/I]
Τι ήταν αυτό; Κάτι ακούστηκε από την λακούβα. Πλησίασα και κοίταξα... Ο εξωγήινος ήταν εκεί και με κοίταγε! Ήταν ακριβώς όπως τον είχα δει στο όνειρό μου αλλά χωρίς την στολή. Δοκίμασα να πιάσω το πρόσωπό μου και το ίδιο ακριβώς έκανε και εκείνος. Κάποιος έπρεπε να αρχίσει να μιλάει. Έτσι έκανα την αρχή εγώ παρ'όλο που ψιλοφοβόμουν.
-Γιατί αυτόν τον πλανήτη; τον ρώτησα. Δεν έχει καμία σχέση με τον δικό σου πλανήτη. Αυτός εδώ είναι βίαιος.
[I]"-Είναι πολύ απλό, μου είπε και συνέχισε. Ο πλανήτης σου είναι το σταυροδρόμι για άλλους γαλαξίες πολύ πιο μακρυνούς."[/I]
-Τι θες να πεις με αυτό;
[I]"-Γύρω από το πλανήτη αυτό υπάρχουν διαγαλαξιακά τούνελ ή όπως τα έχετε ονομάσει εσείς, σκουλικότρυπες. Τώρα δεν έχετε την τεχνογνωσία και την τεχνολογία για να καταφέρετε να τις χρησιμοποιήσετε, αλλά πίστεψε με... Υπάρχουν και δεν είναι λίγες."[/I]
-Αυτά που μου λες είναι απίστευτα. Νόμιζα ότι είναι απλές θεωρίες. Δεν πίστευα ποτέ ότι ήταν πραγματικότητα.
[I]"-Κι όμως είναι. Μάλιστα ένας από τους δικούς μας επιστήμονες ήρθε στο δικό σας πλανήτη πρίν χρόνια για να σας διδάξει πως να χρησιμοποιήσετε τις σκουλικότρυπες, αλλά έγινε κάποιος λάθος συγχρονισμός και έφτασε νωρίτερα, με αποτέλεσμα να μην γίνει σωστά η συγχώνευση." [/I]
-Υποθέτω ότι όταν αναφέρεσαι στην συγχόνευση, εννοείς αυτό που συνέβει σε μας;
[I]"-Ναι. Κανονικά δεν θα έπρεπε να γίνει έτσι. Υπάρχει και άλλος πιο ανώδυνος τρόπος, αλλά στην δική μας περίπτωση δεν γινόταν διαφορετικά. Η συγχώνευσή μας πάντως και με αυτό το τρόπο ήταν επιτυχής."[/I]
-Μα λυποθύμησα. Που είναι η επιτυχία σε αυτό;
[I]"-Το καταλαβαίνω ότι σου προκάλεσα σωματικό πόνο, αλλά δεν γινόταν διαφορετικά. Η ατμόσφαιρά σας είναι μολυσμένη και με την μορφή που ήμουν δεν είχα καθόλου χρόνο για χάσιμο. Θα πέθαινα."[/I]
-Γιατί όμως διάλεξες εμένα; δεν είμαι ούτε δυνατός, ούτε έξυπνος, ούτε ψιλός.
[I]"-Εσύ διάλεξες εμένα. Εσύ με κάλεσες να μπω μέσα σου. Έχουμε περισσότερα κοινά απ'όσα νομίζεις... Ο πλανήτης σου με τον δικό μου έχει κοινό DNA."[/I]
-Ναι το παρατήρησα στα όνειρα που είδα.
[I]"-Αυτά που είδες ήταν η πραγματικότητα. Αυτά που είδες έγιναν. Τα άντλησες από την βάση δεδομένων μου."[/I]
-Μα καταστράφηκες. Πως είναι δυνατόν να σώθηκε η βάση σου και όλες οι αναμνήσεις σου ύστερα από όλα αυτά που σου συνέβησαν;
[I]"-Θυμάσαι που γέμισα το στήθος μου με την πλασματική ενέργεια;" [/I]έγνεψα καταφατικά. [I]Η πλασματική ενέργεια είναι ένας τρόπος να μεταφέρεις τις αναμνήσεις σου, σε κάποιο άλλο μέσο, είτε σε περίπτωση αντιγράφου ασφαλείας, είτε σε μεταφορά σε άλλο σώμα, χωρίς την απώλεια τους." [/I]
-Ωραία, του απάντησα. Κατάλαβα τι είναι αυτό. Αλλά το μόνο κοινό που βλέπω να έχει ο πλανήτης σας με τον δικό μου είναι τα ζώα. Απλά εσείς έχετε ανθρώπινη μορφή.
[I]"-Αυτό λέγεται εξέλιξη. Είναι πολλά που πρέπει να μάθεις, αλλά θα τα μάθεις στην πορεία. Τώρα προέχει να προετοιμαστεί ο πλανήτης σας για την μεγαλύτερη μάχη που πρόκειται να γίνει... [/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Mantis - Genesis
      Κατηγορίες
      Φαντασίας
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Όταν είσαι χάλια, κοιτάξου στο καθρέφτη και χαμογέλα. Ο καθρέφτης θα σου ανταποδώσει το χαμόγελο.
 
DoSMaN
19-06-2007 @ 20:45
Θέλω να πιστεύω ότι σας κίνησα την περιέργεια και το ενδιαφέρον σας τώρα.
Για κάποιον που διαβάζει κατευθείαν αυτό ας ακολουθήσει το παρακάτω λινκ για να πάει να τα διαβάσει όλα από την αρχή.
http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&sort=alpha&order=asc&poet_id=9289

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο