| |
Γεμάτη θράσος και ορμή
μες το μυαλό μου η φωνή σου
Εψαχνες πάλι για αφορμή για να
μεθύσεις το κορμί σου..
Με πόσα ψέματα με πόσα λάθη
μέσα στις τσέπες σου υπάρχει μόνο στάχτη
Σε ποιά ταξίδια έγνεψες ελπίζοντας να φύγεις
κι όσο περίμενες εσύ τόσο σου έμελλε να μείνεις.
Ειρωνικό, συνάμα και αστείο
εσυ κολύμπούσες στα βαθιά και οι ελπίδες σου
σε προσπερνούσαν με ένα πλοίο
Πνιγόσουνα καϋμένε μου δίχως ανάσα μέσα σου
κι ο Θεος που πίστευες γελούσε απο ψηλά
Μα στο χαν πει οι μάγισσες μια μέρα θα πληρώσεις
και τις πληγές που άνοιξες δε θα μπορείς να επουλώσεις
Σου είχαν πει μη χαίρεσαι δε θα' ναι για πολύ
όταν η χαρά σου γεννιέται απο άλλου τη πληγή
Μα εσύ ποτέ δε πίστεψεςσε κάποια θεία δίκη
και τώρα χάνεις μες απο τα χέρια μια λατρεμένη νίκη
Παλεύεις με τα κύματα , τρέχεις σαν το τρελό
και στη στεριά σαν φτάσεις μάταιο μα εφικτό
Για λίγο πάλι ελπίζεις και στέκεσαι με θάρος
και απομακρύνεται απ' το βλέμμα σου της θάλασσας ο φάρος.
Σ΄ενα μοτέλ ξαπλώθηκες και βρήκες ηρεμία
στο μαξιλάρι έκρυψες μια απέραντη αγωνία
Ενα νανουρισμα γλυκό στα αφτιά σου ψιθυρίζω
και με τα χείλη μου απαλά το δέρμα σου αγγίζω....
Αν ήμουν λίγο πιο καλή συγχώρεση θα γίνω
κρασί που στάζει αργά, μετάνοια θα γίνω
να μεταλάβεις στο κορμί ιδρώτα και αγάπη
για σενανε τα παντα, θα γίνω
Μα οι πληγές δε κλείνουνε ...ματώνουν κάθε λίγο
σε κάθε χάδι οι θύμησες φωνάζουνε να φύγω
Δεν είμαι πια καλή ίσως ποτέ δεν ήμουν
συγχώρεση δεν έχω μήτε άλλη αγάπη
Πάρε το δρόμο σου εσύ κι εγώ άλλον δικό μου
δεν είσαι πια ο άνθρωπος που είχα στο όνειρό μου.
Είναι περίεργη η ζωή κι ο έρωτας ταξίδι
πάντας ξεκινάς με καποιον μαζί
μα πριν φτάσεις έχεις μείνει μόνος ήδη.
08/09/06
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
