| |
Το δέρμα σου πιο κρύο απο ποτέ τα χείλη μου ακούμπησα να σε ζεστάνω
μα αδύνατον φοβάμαι να παραδεχθώ πως τώρα και για πάντοτε σε χάνω
Πόσο απλά και πόσο γρήγορα φαίνονται, όταν όλα τελειώνουν
δεν προλάβαμε όμως για πολλά και οι υποσχέσεις μου ματώνουν
Συγνώμη που δεν ήμουνα πάντοτε εκεί σ΄ευχαριστώ που υπήρξες στη ζωή μου
κι αν κρατάει κάτι τη μνήμη ζωντανή είναι η αγάπη που μου έδωσες καλή μου
Μονάχα αυτό ήξερες κι ήταν το πιο πολύτιμο
μα μόνο εσυ ήξερες το ακριβές αντίτιμο
Κι όσα κι αν πέρασες σε τούτη τη ζώη
κάτι μου λέει πως πως ο Θεός σου έχει μια καλή ανταμοιβή
Στο δρόμο σου τα φώτα αναμμένα και μεις εδώ μακριά με χείλη παγωμένα
μα ξέρω πως πας σε κάποιον που σε περίμενε για χρόνια και τώρα θα είσαστε μαζί αιώνια
19/06/07
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
