ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
21-06-2007 @ 07:14 | γεια σου βρε Μαριώ με τα όμορφα ερωτικά σου ::smile.::
χρειαζόταν κάτι σαν το σημερινό για να βρει την ισορροπία του το χθεσινό σου
| |
agrampeli
21-06-2007 @ 07:45 | πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::smile.:: | |
Χρίστος Κ.
21-06-2007 @ 08:29 | "Όταν οι νύχτες κάνουν έρωτα στις μέρες"!
Πολύ επιτυχημένο, πόλύ δυνατό. ::smile.:: | |
Spartinos
21-06-2007 @ 10:12 | ΥΠΕΡΟΧΟ ΜΑΡΙΑ ::up.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
21-06-2007 @ 10:25 | Ορίστε. Είδες γιατί σπάνια σε σχολιάζω; Τι να γράψω; Πανέμορφο;
Τα φιλιά μου βρε συνεφοστρωμένη! | |
Dimitri Favvas
21-06-2007 @ 10:27 | Άψογο για τα δικά μου γούστα. Συναίσθημα, έρωτας,εικόνες και μέτρο | |
elena351
21-06-2007 @ 10:36 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
guesswho
21-06-2007 @ 10:40 | Πραγματικά υπέροχες εικόνες Μαράκι! Φιλιά! ::kiss.:: | |
ΑΙΟΛΟΣ
21-06-2007 @ 10:54 | Πολύ όμορφο, πολύ δυνατό Μαρία…
Καλό απόγευμα…
::smile.:: | |
CHЯISTOS P
21-06-2007 @ 11:19 | Όταν, όταν όταν, όταν......
"Θεέ μου.. τί όμορφα τα χρόνια μας αλλάζουν
Κάποιος τροχός γύρισε τώρα και για μας..."
Υπέροχη Μαρία !
| |
TAS
21-06-2007 @ 12:26 | Ο Χατζιδάκις σε εξέθρεψε...τι περίμενες!
Και με CHRISTO P... ::yes.:: | |
Denis
21-06-2007 @ 14:39 | ''[...] Όταν οι ώρες καταστρέφουν τα ρολόγια [...]''... Δηλαδή, από μια συγκεκριμένη οπτική γωνία, όταν ο Χρόνος χλευάζει -ή, μήπως, καταπίνει, τί λέω, κατασπαράζει, σαν άλλος Κρόνος;- πρωταρχικά, θεμελιώδη και κυρίαρχα δυτικότροπα πολιτισμικά σύμβολα, όπως τα ρολόγια, δηλαδή, συνεκδοχικά ολόκληρους πολιτισμούς, που έχουν βασισθεί ακριβώς πάνω στη μέτρησή του... Όχι, δηλαδή, ότι χαρίσθηκε ποτέ ή χαρίζεται στους πρωτόγονους... Έχει κι άλλες όμορφες ιδέες το πόνημά σου, αλλ' αυτός ειδικά ο στίχος άσκησε πάνω μου περίεργα, σαν τη βαρύτητα ουράνιου σώματος, μιαν ιδιαίτερη έλξη... ::yes.:: ::rol.:: | |
spil †
21-06-2007 @ 16:29 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
poetryf
22-06-2007 @ 12:01 | Ρε κουμπάρα θα μας τρελλάνεις τελείως;
Τί υπέροχες εικόνες είναι αυτές και τι ιδιαιτερο λεξιλόγιο...
Τώρα για τη ρίμα και το μέτρο δεν θα πω τίποτα άλλο...
Αφήνω τις φατσούλες μου να τα πουν.... ::theos.:: ::love.:: ::theos.:: | |
poetryf
22-06-2007 @ 12:06 | Tότες που αλάργεψε το κύμα στη θωριά σου
κι ήμουν η θάλασσα ενός πόθου μανιακού...
Τότες που ζήταγες εμέ παρηγοριά σου
κι εγώ κρυβόμουν σ'ένα ίσκιο φονικού...
Τότες που χρώματα πλημμύρισαν το βιος σου
τότες που η νύχτα διαλύθηκε ευθύς...
Μέσα στα μάτια σου εγώ ήμουν το φως σου
τα χτεσινά σου όνειρα να θυμηθείς...
Τότες σ'αγάπησα μα πιότερο στο τώρα
σε κουβαλώ σαν ένα κέρμα της ζωής...
Ήλιος να γίνω ή με θες να μείνω μπόρα...;
Δυο μόνο όψεις ν'αγαπάς της προσμονής!
::love.:: ::hug.:: | |
John Fenix
27-11-2011 @ 18:54 | Ακόμη μια υπέροχη δημιουργία σου.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: | |
monajia
07-09-2016 @ 10:26 | YΠΕΡΟΧΟ......................
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
 |
