Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ιωνια 1960 (μελοποιημένο)
 Πέρασα πρόσφατα από το λιμάνι του Πειραιά, το συγκεκριμένο σημείο που ανεχώρησα το 1960 για τη Βραζιλία. Ξανάζησα και μεταφέρω εδώ τις σκέψεις μου εκείνης της εποχής (μελοποιημένο από: Στράτος Λαχανάς)
 
[align=center]Tο καράβι σαλπάρει
και τραβά για τη Δύση,
και γω πίσω αφήνω
τη ζωή πού’χω ζήσει

μια ματιά τελευταία
στη στεριά που μακραίνει
μια ματιά φευγαλέα
με τη σκέψη που μένει,

και αρνείται να φύγει
από τούτα τα μέρη,
το στερνό χτυποκάρδι
το στερνό καλοκαίρι

στο χαρμάνι της σκέψης
οι εικόνες σαλεύουν
προσπαθούν να με πείσουν
«μείνε δω» ικετεύουν

στη ζωή μου κανόνας
τον σκοπό δεν αλλάζω
ακουμπάω στην πλώρη
και μπροστά μου κοιτάζω

με τραβούν περιπέτειες
και οι άγνωστες χώρες
αν και πίσω μου μένουν
οι αγάπες μου όλες[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      μελοποιημένα
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ψάξε το γιατί (procura porquê)
 
Vox
22-06-2007 @ 14:27
όμορφο, συγκηνιτικο. ::up.::
foteinos
22-06-2007 @ 14:45
με τραβούν περιπέτειες
και οι άγνωστες χώρες
αν και πίσω μου μένουν
οι αγάπες μου όλες...ήσουν μάλλον για φυγή, αλλιώς πως? πραγματικά συγκινητικό σε συνδυασμό με το σχόλιο. Καλό βράδυ ::smile.::
Dimitri Favvas
22-06-2007 @ 14:58
Ήθελα και πολύ μάλιστα να ιδώ τί κρυβόταν πίσω από τον γνωστό μου ορίζοντα Φωτεινέ. Αν έκανα θυσίες; ναι. Αν μετάνοιωσα; όχι. Με το σκεπτικό πάντα ότι όταν παίρνω μια απόφαση, το κάνω επειδή εγώ θέλω.
foteinos
22-06-2007 @ 15:45
Συμφωνώ απολύτως
Αγνή
22-06-2007 @ 16:11
::theos.::
Ανδρομάχη
22-06-2007 @ 16:59
Πολυ ωραιο!
::yes.::
estia
22-06-2007 @ 17:26
Μας γυρίζεις πίσω
σε μέρη αγαπημένα
σε χρόνια πονεμάνα

πάντα ωραίος Δημήτρη
καλό απόγευμα ::smile.::
CHЯISTOS P
22-06-2007 @ 17:26
Θα ηθελα να ξέρω, αν και εν πολλοίς μας το μετέφερες σε άλλες σου δημιουργίες, τι αισθάνεσαι τώρα, 47 χρόνια μετά, γι αυτές τις συγκεκριμμένες εικόνες της τότε αναχώρησής σου. Πως τις είδες και πως τις αντιλαμβάνεσαι τώρα...Για την πατρίδα, άσε, το ξέρω..

Καλό σου βράδυ Δημήτρη !
SΤAVRIANNA
22-06-2007 @ 17:31
Πραγματικά με συγκίνησες...
Να΄σαι καλά!
Dimitri Favvas
22-06-2007 @ 17:59
Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας.
Οι συγκεκριμένες εικόνες Χρήστο, είναι το ίδιο χαραγμένες όπως και τότε και δεν άλλαξε τίποτε.
Για την Ελλάδα κρατώ μέσα μου ένα κράμα από αγάπη και πίκρα. Δεν ξέρω αν το γνωρίζεις. Έχεις διαβάσει το οδοιπορικό της ζωής μου; www.worldexperts.com/dfavvas/writings
justawoman
22-06-2007 @ 18:11
τα ανήσυχα πνεύματα πάντα ψάχνουν για καινούριους ορίζοντες, κυριολεκτικά ή μη.
και πίσω να έμενες την ίδια γεύση θα σου άφηνε η Ελλάδα
πολύ μου άρεσε αυτή η αναδρομή σου Δημήτρη... πολύ συναίσθημα χωρίς μελοδραματισμούς

να είσαι πάντα καλά
::smile.::
name_dsp
23-06-2007 @ 01:15
Δημήτρη,
μου θύμισες ένα παλιό δικό μου!

Θεέ μου, γερός πίσω
εδώ θέλω να ασπρίσω
και όχι όπως μερικοί
στην Αμερική!

Να είσαι πάντα καλά! ::smile.::
agrampeli
23-06-2007 @ 05:05
στη ζωή μου κανόνας
τον σκοπό δεν αλλάζω
ακουμπάω στην πλώρη
και μπροστά μου κοιτάζω

πολύ όμορφο και συνγυνητικό ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο