stixoi.info: αυτοσυνειδησία

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132737 Τραγούδια, 271228 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

αυτοσυνειδησία

καλό ξημέρωμα σε όλους... άλλο ένα παραλήρημα

Σταλάζουν πάνω μου οι σταλακτίτες του άπειρου χρόνου
μα εγώ έχω πια κατασταλάξει
πως η ζωή δεν είναι κάτι που συνηθίζεται εύκολα
ή που δημιουργεί αισθήματα ανίας ή κόπωσης.

Ίσως τα Χρόνια περάσανε από πάνω μου
σαν κουστωδίες αμίλητες ετερόφωτων άστρων
να μην με εφοδίασαν ακόμη με την εμπειρία αποφυγής λαθών
μήτε και μ’ ανοσία απέναντι στη θέαση του θανάτου …
ή με σοφία παράκαμψης της περιρρέουσας
χυδαιότητας.

Γερνάω ωστόσο.
Το νιώθω στα πρωινά κοιτάγματά μου στον καθρέφτη
στην όλο και λιγότερη διάθεση για ενασχολήσεις
που άλλοτε με γέμιζαν με επιβεβαίωση ύπαρξης.
Στην έλλειψη λήψεως αποφάσεων.
Στην όλο και πιο άτολμή μου φύση….

Η αυτοσυνειδησία – γνώρισμα κι αυτή του γήρατος-
μου επιτρέπει να κραυγάζω και να χαίρομαι
Για το που ενσυνείδητα επέλεξα να ζήσω
μακριά από τυμπανοκρουσίες κι επάρσεις
χωρίς εξάρσεις θυμικές, μόνο με ενδότερα άλγη

Για το μοναδικό κατόρθωμά μου
που θέλει κόπο -όσο κι αν φαίνεται παράδοξο-
μπορώ τώρα να επαίρομαι κοιτώντας πίσω :
Τι αθόρυβα που επέρασε η ζωή μου
Τι ζηλευτά αθόρυβα!


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 12 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Συλλογή ενδόμυχα Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://luogointerno.blogspot.com/

Φαληρέας 24-06-2007 @ 16:09	"Η αυτοσυνειδησία – γνώρισμα κι αυτή του γήρατος" Δυστυχώς... ::sad.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 24-06-2007 @ 16:18	H τελευταία στροφή άφθαστη! Μπράβο. ::yes.:: ::theos.::
justawoman 24-06-2007 @ 17:55	πάλι σκάβεις Χρήστο στα ενδότερα... και ξεγυμνώνεις αλήθειες που τόσο προσπαθούμε οι άνθρωποι να κρύψουμε Με σεβασμό... καλό ξημέρωμα
AleXandros K. 24-06-2007 @ 19:12	Ωραίο παραλήρημα (πολύ καβαφικό επέτρεψε μου να πω) Καλό ξημέρωμα Χρήστο
Ηλιαχτίδα 25-06-2007 @ 00:06	::smile.::
agrampeli 25-06-2007 @ 01:08	πολύ καλό ::up.:: ::yes.:: ::smile.::
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ 25-06-2007 @ 02:46	Χρήστο μου η πείρα μας είναι η σοφία μας! ταπεινά ::theos.:: υποκλίνομαι !! Η αυτοσυνειδησία – γνώρισμα κι αυτή του γήρατος- μου επιτρέπει να κραυγάζω και να χαίρομαι Για το που ενσυνείδητα επέλεξα να ζήσω μακριά από τυμπανοκρουσίες κι επάρσεις χωρίς εξάρσεις θυμικές, μόνο με ενδότερα άλγη Νάσαι πάντα καλά!! ::yes.:: ::blush.::
Goldy 25-06-2007 @ 04:15	::yes.::+ ::hug.::
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 25-06-2007 @ 06:01	είναι όμως θέμα επιλογής ή φθορά και εάλω? όχι χρήστο μου δεν είναι την καλημέρα και τον θαυμασμό μου
ΑΠΡΙΛΗΣ 25-06-2007 @ 09:34	Γεια σου Χρήστο.Πολλά καλά ποιήματα που διαβάζω ,θα ήσαν καλύτερα,αν η γραφή γινόταν πιο αφαιρετική,να λέμε δηλαδή με λιγα λόγια, περισσότερα.Επίσης να αποφεύγονταν οι πολλές γενικές(κυρίως του πληθυντικού αριθμού)Για όλους μας τα γράφω αυτά.Ίσως και να μην έχω δίκιο σ' αυτά που γράφω.
TAS 25-06-2007 @ 13:24	"Παραλήρημα " σοφίας και ευαισθησίας... ::yes.::
Μετέωρος Άγγελος 01-07-2007 @ 09:38	Αθόρυβα περνούν οι πιο γνήσιες ζωές... Υπέροχο...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο