| |
| | Ο κύκλος των χαμένων ποιητών |  | | | Συχωρέστε μου το μετριότατο...μααα δυσκολεύομαι να γράψω τις τελευταίες μέρες...το στέλνω σχεδόν απαίδευτο,αλλά δεν μπορούσα να περιμένω άλλο...ήθελα να διαβάσω τα υπόλοιπα...;-)(δε θέλω επιείκεια,απλά να μη με βρίσετε..για τη βεβήλωση&για την έκτασή του. | | |
ΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΣΤΡΟΦΗ;
Εισαγωγή:
Ο χρόνος κυλά απλά,
αγχωτικά, συνηθισμένα
Μέχρι που απόφαση αλλαγής χαράζει
Αχός φωνής ψιθυρίζει,
άσε τα τετριμμένα
Κι ίσως η ζωή σου, αρχίσει να αλλάζει
Φωνή, σε τρυπά
και σε διαβρώνει
Εμμονή που ασταμάτητα σπρώχνει
Πιο ψηλά, πιο δυνατά,
στο είναι σου ριζώνει
Θυμήσου, το κόκαλο πονά σα μεγαλώνει
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η ιστορία:
Η μέσα σου φωτιά, ζητά
να ξεχειλίζει η κάθε μέρα
Μα ο δρόμος έχει στροφές, πύλες πολλές
Και σου είπαν μοναχά,
ένα πήγαινε πιο πέρα
Δίχως οδηγίες, οι ελπίδες σου λειψές
Χάραξε πορεία
κι αγάπα ό,τι διαλέγεις
Γλιστρά απ' το χέρι σου, της ζωής η βέρα
Για κάθε λιγοστή σου ευκαιρία
Υπερασπίσου όσα επιλέγεις
Πριν σκορπίσεις σε ανούσια βεγγέρα
Κι εσύ φωνάζεις
θέλω και μπορώ
μα πώς με ποιανού την εμπειρία
Με φόβο και με καημό
Ζυγίζω και μετρώ
Κάθε μέρα για μια κρυμμένη ελευθερία
Μα είναι άναρχος
αυτός ο αρχηγός σου
Κι έχεις μόνο καρδιά, ελπίδα, φόρα
Κι ένα του άδικου,
ένα αγανακτώ σου
Σαν κλάμα αιμάτινη είναι η μπόρα
Χαθήκαν οι φωνές,
χαθήκαν οι κανόνες
Της ζωής το μέτρο και το ζύγι
Οι ψυχές στο χιόνι,
γυμνές και μόνες
Αδράττουν το θέλω, πληρώνουν το νοίκι
Αγωνίζονται γι' αυτά
που να φτάσουν δε μπορούν
Τη μέρα που τις πήραν στο κυνήγι
Για τα λάθη που ήθελαν
να φτιάξουν πριν χαθούν
Και να κηδέψουν όσα είχαν ήδη γίνει
Μην ξεχνάς και διάβαζε
προσεχτικά τα μάτια
Της στιγμής χαμόγελα, μουδιασμένα
Μην επαναπαύεσαι
στων λέξεων τα χάδια
Η πείρα εμπιστεύεται, δυο λόγια φοβισμένα;
Μάλλον στη συνήθεια,
έφτασες να ξεχάσεις
Πως δύσκολα παλεύεις ό,τι αγαπάς
ψέματος παράταση, ηλίθια
στην σωτηρία, θα κλάψεις
στο θαύμα της ελπίδας που παρακαλάς
ʼλλος σ' ίδια συνέπεια
κατηγορεί, για ν' αποχάσει
Όσα δεν πίστεψε, με μια φριχτή του γεύση
Στου εγώ του την ανέχεια
και στου σίγουρου την παύση
Αφήνει το επτά, δίχως παρόρμηση στο έξι
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Επίλογος:
ʼδραξε τη μέρα
Με το ξέρω, το νιώθω
και φώναζε το ξεχωρίζω
κι ας λείπει πάντα εκείνος ο τρόπος
Του ισορροπώ, που βοηθά
τα μέσα μου να ορίζω
Ρημαγμένος κι ας μείνω, της μάχης τόπος
Μην ξεχάσεις ποτέ
πόσα και όσα μπορείς
Πάλεψε με την χειρότερη των εκδοχών
Κράτα φυλαχτό
τη σύνεση και θα δεις
Το σκόρπισμα των πιο κρυφών σου ενοχών
Το παντοτινό παιχνίδι συνεχίζεται
κι ίσως συνεισφέρεις μια στροφή.
Ποια θα είναι η δική σας στροφή;
Βιασμός ψυχής
Βιασμός αρχών
Βιασμός ονείρων
Βιασμός του σήμερα
Βιασμός του χθες και του αύριο
Ποια θα είναι η δική σας στροφή;
Της λάθος εκτίμησης το ρήγμα,
Ω καπετάνιε, καπετάνιε μου
Τίποτα λιγότερο, μονάχα ένας εαυτός οδηγός
Εαυτέ και καπετάνιε μου
Χωλός είσαι θησαυρός
Μοναχός εσύ, της ζωής μου ο κοινωνός
Ποια θα είναι η δική σoυ στροφή;
Φωτιά, φωτιά,
Βάλε παντού κόκκινο αίμα
πυρκαγιά και φωτιά
Έστω στα ξύλα τα μισά
Αιμάτινη ψυχής τρελή μπόρα
Και στην πυρά
άλλη άναψε φωτιά
πυρόξανθη Ελπίδα, πήρες φόρα
ΦΩΤΙΑ!! ΦΩΤΙΑ!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 17
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
| | "Δεν ξέρω λόγια όμορφα να δίνω, κι αν τα 'θελες σε μένα μην τα ψάξεις..." | | | |
|
kapnosa-v-ainigma
26-10-2004 | ΑνναΤι, Τι γινεται όταν τσακωθεί το Θέλω με το Μπορώ, το Κάνω με το Θέλω, Το ξερω με το Θέλω, Το Θέλω με τον Εγώ, Το Εγώ με το Εμείς? Για μένα ελευθερία είναι να μονοπάτι που σ οδηγεί μόνο η αλήθεια. Θέλεις δε θέλεις, έχεις τον εαυτό σου οδηγό και καπετάνιο | | kapnosa-v-ainigma
26-10-2004 | Λάθος μου ίσως ή και σωστό, τις λέξεις από τα μάτια προτιμώ να εμπιστευτώ. Οχι πως δεν κοιτώ. | | kapnosa-v-ainigma
26-10-2004 | ΟΧΙ και μετριότατο. ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ!!!!!!! Δώρο μια ΙΟΝ στις 7 | | annaΤi
26-10-2004 | 7, οκ!!...Εγώ πάντα το ανάποδο, με τα μάτια καπνόσα... και γι αυτό την πατούσα... μου τα γυρνούσαν στο κατόπι & άντε χωρίς συμβόλαια-λέξεις να δείξεις πως΄έχεις δίκιο... (Για τον καπετάνιο-οδηγό αναφέρομαι στην στιγμή της πάλης και της επανάστασης, όταν μεγαλώνεις... εκεί νομίζω πως ενθουσιάστηκαν οι μαθητές του Ποιητή,, ;-).. ) | | ftx
26-10-2004 | ποιό ήταν το αρχικό σκεπτικό αυτού του "όλοι μαζί" ; Ένας ακόμα τρόπος για να δούμε πως σκεφτόμαστε και έτσι να γνωριστούμε... ξανά-ανακαλύπτω ότι τελικά μοιάζουμε όλοι μας πολύ... όσο κι αν χρησιμοποιούμε διαφορετικό τρόπο έκφρασης, λέμε και πιστεύουμε τελικά τα ίδια πράγματα!! | | Roios
26-10-2004 | Σύμφωνώ με τον Ευτύχη.ʼννα είναι υπέροχο και πολύ δυναμικό... | | Schatzi
26-10-2004 | Μια άλλη προσέγγιση εξίσου αποκαλυπτική και πανέμορφη...(schatzi) | | Μπάμπης
27-10-2004 | θα το διαβάσω στην κόρη μου , όταν μεγαλώσει .... | | annaΤi
27-10-2004 | Γειά-χαρά σε όλους!! Μπάμπη, όταν μεγαλώσει... να διαβάσεις αυτή σου την υπόσχεση..;-))) | | ΔΗΜΗΤΡΗΣ10
24-05-2006 | Κι έχεις μόνο καρδιά, ελπίδα, φόρα ...ειναι τελειο | | k13739
14-07-2009 @ 11:29 | Αυτό είναι μόνο μέτριο???????????? Υπέροχο ειναι. ::up.:: ::up.:: | | romance4love2you
05-09-2009 @ 02:22 | ::cry.:: ::up.::
Μιλάμε τα έπαιξα... | | romance4love2you
05-09-2009 @ 02:28 | Για να μάθεις να ισορροπείς ανάμεσα σε αισθήσεις και παραισθήσεις
πρέπει τον εαυτό σου όπως κι αν είναι να αγαπήσεις
κι όταν θα μάθεις αυτό που είσαι τόσο πολύ να αγαπάς
βάλε το εγώ σου στο εμείς και θα βρεις αυτό που χρόνια αναζητάς.
::wink.:: ::yes.::
Ένας τρελλός... | | ισσοροπιστια
30-10-2009 @ 08:38 | οχι μονο καλο ΤΕΛΕΙΟ ειναι.::21694.:: | | giannisb...
09-01-2010 @ 03:55 | katapliktiko einai,yperoxo!! ::cool.::
opws kai i omonumh tainia............carpe diem | | ambrosia
12-10-2012 @ 11:15 | Φωτιά, φωτιά,
Βάλε παντού κόκκινο αίμα
πυρκαγιά και φωτιά
Έστω στα ξύλα τα μισά
Αιμάτινη ψυχής τρελή μπόρα
Και στην πυρά
άλλη άναψε φωτιά
πυρόξανθη Ελπίδα, πήρες φόρα
ΦΩΤΙΑ!! ΦΩΤΙΑ!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΜΑΡΟΝΙ
24-04-2016 @ 08:35 | ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΤΑ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΟ ΧΕΙΡΟΦΡΕΝΟ ΜΑΣ. ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
