| |
Χρώμα να φωτίζει, να ποτίζει μια ματιά
με το πιο όμορφο τραγούδι και να την μεθά
ασημόσκονη πέφτει και πλημμυρίζει τη καρδιά
με όσα δεν έπρεπε να νιώθει για να μη πονά μετά
και σου λεω ..δε πειράζει μάτια μου γλυκά...
κι ας πονάμε κι ας κλαιμε... είναι αρκετά
οι εικόνες ψηλαφίζουν μια παλιά πληγή
μα η σκέψη καρτερεί μια παρήγορη αυγή
Μια συνάντηση που πρέπει και δε πρέπει κάπου εκεί
στις ψυχής τα μονοπάτια που κανείς δε περπατεί
φύλαξε μου ότι έχεις κρυμμένο, κράτα το σφιχτά
κι ας πονά τη ζωή να συνεχίζεις χωρίς μια αγκαλιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
