| |
Μια σκέψη έσπειρε στο νου, μια αμφιβολία
μια άλλη πέρασε αργά, σα μια μικρή κυρία
μια γρήγορη με ξάφνιασε, σαν αστραπή, σα βέλος
και μία, πέτρα έμοιαζε, ακίνητη, σαν έλος.
Νερό που τρέχει καθαρό μέσα στο νου η αλήθεια
διψούσα μα καμία τους δεν μου 'δινε βοήθεια·
γυρνούσαν αδιάφορες μπροστά στην άδεια στάμνα
κι εγώ γυρνούσα αόρατη περνώντας κι άλλο φράγμα.
Ανάμεσά τους προσπερνώ τις πιο αργοπορημένες
και στο παγκάκι χαιρετώ δυο μαυροφορεμένες·
σκέψεις θανάτου ή σκιές; Σα σύμβολα ή μνήμες;
Δυο δίδυμες τινάζανε στον άνεμο τις φήμες.
Ποιος ήρθε; Και ποιος έφυγε; Ποιος πέρασε; Τι ψάχνει;
Μα τι με νοιάζει άραγε; Ποιος την ψυχή ταράζει;
Σε μια λίμνη ήσυχη επάνω θα βαδίσω
ατάραχη τις σκέψεις μου πίσω θα τις αφήσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
