Θεοδώρα Μονεμβασίτη
28-06-2007 @ 16:09 | σελίδες
http://www.musicwave.gr/el/members/member_info.asp?cat_id=2&id=4246
Για τα ποιήματα στο www.musicwave.gr/monemvasiti | |
ΞΑΝΘΙΩΤΙΣΣΑ
28-06-2007 @ 16:15 | εκπληκτικό Δώρα μου. ειλικρινά πολύ όμορφα δωσμένη η εμπειρία αυτή. καλό σου βράδυ γλυκιά μου. ::up.:: | |
letitbe
28-06-2007 @ 16:24 | πολυ ομορφα γραμμενο!!!
καληνυχτα | |
deti
28-06-2007 @ 16:25 | Πολύ όμορφο Δώρα.. | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
28-06-2007 @ 17:15 | Δροσιστικό πάντως ή μάλλον κρύο και βαρύ, ε;
Σαν τη βαρυχειμωνιά. Το φύλαξα για τον καύσωνα. ::cool.::
Δύσπεπτο...
Θ' αρέσει μόνο σε όσους δεν έχουν κάνει οι ίδιοι αταξίες. ::wink.::
Και μη μου πείτε ο αναμάρτητος το λίθο βαλέτω... γιατί πιστεύω ότι ο ευρωπαίος έχει κατανόηση, το πρόβλημα πια δεν είναι στην κατανόηση. Απλώς μετά δεν είναι το ίδιο. Έτσι υποθέτω. Μετά δε θα είναι πια το ίδιο. Αγγίζω ευαίσθητες χορδές... καλύτερα να σιωπήσω.
Σχολιάστε και το θέμα... όχι απαραίτητα τον τρόπο γραφής. | |
Ηπειρωτης
28-06-2007 @ 17:18 | Πανεμορφο Δωρα, υπεροχα δωσμενο......Καλο ξημερωμα ::smile.:: ::yes.:: | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
28-06-2007 @ 17:27 | Μόνο η μουσική θα μπορούσε να το ελαφρύνει λίγο. Γεια σου Ελπήνορα... | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
28-06-2007 @ 17:26 | βαρύ βιβλίο μου ’δωσες τώρα να σου κρατήσω
με κλάματα τα γράμματα θέλεις να σου τα σβήσω.
Τέλειο!
::yes.:: ::theos.:: | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
28-06-2007 @ 19:04 | Αυτό το τελευταίο...
"και για το παζλ που χάλασες ζητάς τώρα χατίρι
&
...με κλάματα τα γράμματα θέλεις να σου τα σβήσω"...
...έχει μια δόση χιούμορ αν τον φανταστείς σαν παιδάκι που δίνει το χαλασμένο παιχνίδι ή το βιβλίο της ζωής κλαίγοντας... ::xmas.::
Αστείο; Όχι, φαντάζομαι, όταν το ζεις. Αλλά είπα να το ελαφρύνουμε λίγο...
Πάντως είναι αλήθεια ότι στα μεγαλύτερα λάθη, στα πιο βαριά, υπάρχει παιδική ανωριμότητα.
Παιχνίδι η ζωή, τουλάχιστον να μην είναι χαλασμένο, λέμε τώρα.
Και να πούμε ότι ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάζουμε τρόπο σκέψης. | |
georgia
29-06-2007 @ 02:54 | ::yes.:: | |
Nemo
29-06-2007 @ 04:02 | Προδοσία
Πικρό φαρμάκι... στον λαιμό να κάθεται.
Κόμπος σφιχτός στην ανάσα να μπλέκεται.
Δακρυσμένη ματιά που τα χείλη δεν σφαλίζουν
Πονεμένη καρδιά που οι αναμνήσεις τσακίζουν.
Να την αντέξει ποιός μπορεί ;!
Ποιός μόνος να την σηκώσει ;!
Με τον Χρόνο σύμμαχο, οι πληγές θ' απαλύνουν
Με τον Χρόνο εχθρό, οι πληγές σημάδια θα γίνουν.
Χέρια - αγκαλιά, που τον πόνο κρατάνε.
Δάκρυα καυτά, που γι' αγάπη δεν μιλάνε.
Σπασμένη φωνή, το κλάμα δεν θέλει να αφήσει
Προδοσία αιματηρή... ποιός στην σιωπή να την ζήσει;!
Να την αντέξει ποιός μπορεί ;!
Ποιός μόνος να την σηκώσει ;!
Με τον Χρόνο σύμμαχο, οι πληγές θ' απαλύνουν
Με τον Χρόνο εχθρό, οι πληγές σημάδια θα γίνουν. | |
agrampeli
29-06-2007 @ 05:45 |
Είδες στο τέλος της νυχτιάς, φως μέσα στο ποτήρι
και για το παζλ που χάλασες ζητάς τώρα χατίρι
βαρύ βιβλίο μου ’δωσες τώρα να σου κρατήσω
με κλάματα τα γράμματα θέλεις να σου τα σβήσω.
όμορφα το απέδωσαις Δώρα ::up.:: ::hug.:: | |
balistreri
29-06-2007 @ 07:03 | Εντελώς παζλ...άλυτο... | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
29-06-2007 @ 07:14 | Γεια σου balistreri, μην τους το απαγγείλεις στην Μύκονο,
σε βλέπω να γυρνάς με το ίδιο πλοίο...::wink.:: | |
balistreri
29-06-2007 @ 07:22 | Γιατί...άμα βάλω τον Αντώνη να το πει;;;; το Ρέμο ντε... | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
29-06-2007 @ 07:31 | Αν το πει ο Αντώνης;
Αυτό δεν είναι παζλ, είναι κουίζ. ::smile.:: ::wink.:: | |
balistreri
29-06-2007 @ 07:32 | Για μας ή για την Μακρυπούλια; | |
poetryf
29-06-2007 @ 07:39 | Εξαιρετικό Δώρα μου..
Μ'αρέσει η συμπόρευση...
Ξέρεις εσύ! ::yes.:: ::love.:: | |
aggelika plasmeni
29-06-2007 @ 09:59 | ::angel.:: ::love.:: | |
Sweet Killer
29-06-2007 @ 10:37 | Πολύ πολύ όμορφο...
Γράφεις τόσο ωραία! ::love.:: | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
29-06-2007 @ 15:04 | Να είστε καλά όσοι περάσατε. | |
 |
