| |
Λυπάμαι που με τα πουλιά δεν πέταξα
για μια αιώνια άνοιξη.
Τώρα μες το φθινόπωρο που ζω,
οι άνοιξες έχουν αλαργέψει.
Κρατώντας μοναχά ένα δάκρυ σου ακριβό
το γιατρικό γυρεύω,
που θα με γιατρέψει στο ατελείωτο φθινόπωρο.
Ίσως ένα δικό μου δάκρυ, που για σένανε θα τρέξει…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
