| |
| | Στις σκιές / σήραγγα του πόνου |  | | | until we unite, i live for that night, wait for time, two souls entwine. under waning moon, still i long for you.. | | |
[align=center][I]Ήσουν μια φιγούρα ανάμεσα στις σκιές
ακαθόριστο σχήμα, το μόνο που άκουγα ήταν οι λυγμοί σου
το γλυκό σου γέλιο, έτρεχε στα δάση, αγκαλιά με τόσες αναμνήσεις
έγινες στάχτη, έγινες σκόνη, ένα λυπητερό τραγούδι
κρίμα που οι φωνές δεν είναι ικανές να σε τραγουδήσουν
να τραγουδήσουν τον πόνο, την θλίψη, την αγανάκτηση
κι όλη αυτή την αδικία, οδυνηρό μαχαίρι
πάνω στο στήθος σου, μαχαιριές, αίμα στους ώμους
τα χείλη σου ματωμένες αυλές, με φύλλα του χθες
ήρθε το φθινόπωρο, πιο νωρίς, πιο αργά
σκοτεινιάζει το χθες, φωτίζεται το μέλλον απ τα κεριά του σήμερα
το σκοτάδι, το μέλλον βυθίζεται στο σκοτάδι
στις σήραγγες του πόνου, η γνώριμη μορφή σου χαμογελά
τι κρίμα, εγώ δεν ακολουθώ το μονοπάτι των ματωμένων αυλών
παρά χαράζω φωτιές στον γαλάζιο ουρανό[/I][/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση... Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή... | | | |
|
agrampeli
02-07-2007 @ 08:37 | όμορφο ::yes.:: ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
