| |
| | Κοντά μου |  | | | even in death...our love goes on | | |
Αχ, αγάπη μου, λυγίζω στο χθες και παραδίνομαι στο μονοπάτι αυτό
ακούω τη φωνή σου, μα η μορφή σου χάνεται ανάμεσα στους ανθρώπους αυτής της οδού
γίνεσαι ένα πρόσωπο, ανάμεσα σ'άλλα ξένα πρόσωπα
σαν αγέρας, φεύγεις, στα ταξίδια μου συνοδηγός
εύχομαι, εύχομαι μονάχα, να σε δω να χαμογελάς
προτού γίνω ένα με το ποτάμι των δακρύων
πόνος, γλυκό πιοτό γεμάτο πικρία
μην φοβάσαι , αυτές οι σκιές είναι ουλές του χρόνου
στα βασανιστήρια που σ' υποβάλλουν, πάρε μια ανάσα
και θα βρεθείς κοντά μου...στην αγκαλιά μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση... Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή... | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
