| |
Νεφελοβάτης
03-07-2007 @ 06:46 | Σ' ένα κρεβάτι που για σένα στόλισα...
Ροδοπέταλα που έκαιγαν το ψέμα...
Φλόγες που ν' αγγίξω τόλμησα...
Ιδρώτα στάλες να δροσίζουν τις νύχτες σου...
Κι όνειρα...
Να 'ξερες, Θεέ μου, πόσα όνειρα...
Τα μάτια έκλεισες...
Σκοτείνιασε...
Τίποτα δεν είδες...
Ένα δάκρυ συντροφεύει τις δικές μου νύχτες...
Τη γεύση σου έχει...
.....
Δε θα λησμονήσω Ψυχή μου...
Υπέροχο, έτσι απλά μια και οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν πόσο το έννιωσα..Που με πήγε, πόσο και της δικιάς μου της ψυχής κομμάτι είναι..
Αγκίζει βαθιά Μαρία..
Να είσαι καλά! ::hug.:: | | mantinada
05-07-2007 @ 12:48 | ::blush.:: | | Νεφελοβάτης
06-01-2009 @ 18:58 | Από τότε που το πρωτοδιάβαζα με άγγιξε,
Τώρα μ’ αγγίζει επίσης…
Πολύ περισσότερο…
Να είσαι καλά Θάλασσά μου,
Λεύτερη να ‘σαι πάντα, και να ονειρεύεσαι…
Φιλιά.. | | dimvel
07-01-2009 @ 00:02 | Πολύ όμορφο!!! | | mantinada
07-01-2009 @ 06:38 | Ουρανέ μου,
στην αρχη της γνωριμίας μας ήμασταν τότε...
Παράξενη εποχή και για τους δυο μας, μα τόσο όμορφη...
Εύχομαι να είμαστε σε μια νέα αρχή χαρά μου...
Φιλιά πολλά...
Δημήτρη,
χαίρομαι που σ' άρεσε,
να είσαι καλά...
Καλό απόγευμα... | | Celestia
08-01-2009 @ 13:38 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | mantinada
13-01-2009 @ 13:44 | Να είσαι καλά Graciella μου,
καλό βράδυ... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
