agrampeli
03-07-2007 @ 08:42 |
Πόσο πιο εύκολο θα ήταν
να πιστέψεις
πως άλλη αλήθεια δεν υπάρχει πιο καθάρια
πέρα απ’ την ομορφιά της ουτοπίας
πολύ ωραίο ::up.:: ::up.:: | |
χρήστος
03-07-2007 @ 09:01 | πολύ πολύ καλό, απ' αυτά που μου αρέσουν και με προβληματίζουν... να είσαι καλά. ο τίτλος άπαιχτος | |
ΑΙΟΛΟΣ
03-07-2007 @ 10:34 | Το βλέμμα σου τρελό
χοροπηδά μανιασμένα
στων χρωμάτων την αέναη δίνη
και ανέμου σκοινιά
σου στεριώνουν μπροστά το κεφάλι
σφηνωμένο σε ώμους νωθρούς
καρφωμένο σε πλάτες βουβές
σε ένα σώμα νικημένο εξαρχής.
Ειρήνη μου εκτιμώ πολύ τη γραφή σου… την νιώθω…
Είναι θαυμάσιο ειλικρινά…
Καλό σου απόγευμα…
::smile.:: | |
Spartinos
03-07-2007 @ 11:42 | ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ::smile.:: | |
Palioxaraktiras
03-07-2007 @ 11:49 | Θαυμασιες και δυνατες εκφρασεις Ελπιδοφορο? Ισως
Θα συμφωνησω με τον Χρηστο για τον τιτλο Το δυναμωνει επισης. | |
ειρήνη
03-07-2007 @ 11:56 | το γενναίο ψεύδος είναι όρος που δανείστηκα απ' τον Πλάτωνα.
Στην Πολιτεία του μιλάει για την ανάγκη να κατευνάσει τις αντιπαλότητες ματαξύ των τάξεων με ένα τέχνασμα, έναν μύθο με τον οποίο θα γαλουχούνταν οι γενιές, το γενναίον ψεύδος.
Για μένα γενναίο ψεύδος είναι η τυφλή πίστη σε κάτι, είτε είναι θρησκεία είτε ιδεολογία.
σας ευχαριστώ για τα σχόλια ::smile.:: | |
justawoman
03-07-2007 @ 12:47 | έχει πραγματικά έντονο προβληματισμό!
Ειρήνη μου το δεύτερο μισό όμως βγάζει κι έντονο συναίσθημα
γι' αυτό μου άρεσε περισσότερο!
::smile.:: | |
Α.Ε. ΕΠΕ
03-07-2007 @ 14:10 | Τι να ξεχωρίσω; αδυνατώ. Έξοχο! | |
Αστρογιογγι
03-07-2007 @ 14:53 | Ευγε Ειρηνη! | |
montekristo
03-07-2007 @ 15:10 | να σαι καλά ειρήνη | |
ειρήνη
04-07-2007 @ 02:26 | εσείς να είστε καλά ,που μου δίνετε έναν λόγο να μοιραστώ αυτά που ειλικρινά πίστευα ότι δε θα είχαν τίποτα να πουν σε κάποιον άλλο..
ειδικά το συγκεκριμένο το πάλευα πολλές μέρες,γιατί μου φαινόταν ότι φλυαρεί, ότι λέει περισσότερα απ' ό,τι πρέπει.
η αγωνία όμως που ελπίζω πως βγάζει είναι μέσα μου αληθινή.
θα' θελα πολύ να μπορούσα να γαληνέψω πιστεύοντας κάπου με όλη τη δύναμη της ψυχής μου.Όσο περνούν τα χρόνια αυτό γίνεται ακόμη πιο δύσκολο..και τις σκέψεις μου τις αισθάνομαι όλο και πιο τρελές μέσα μου, όλο και πιο ασύναχτες.
δεν ξέρω αν κατάφερα να βγάλω αυτόν τον προβληματισμό στο γραπτό μου.. χαίρομαι όμως που κάτι σας είπε. να είστε καλά ::smile.:: | |
TAS
04-07-2007 @ 02:52 | αυτό το κεφάλι δε δέχεται εύκολα σκοινιά
κι είν’ απ’ τη φύση του τρελό το βλέμμα
εχθρικό προς οποιαδήποτε προσήλωση.
::oh.::
Χοροπηδώ, χοροπηδώ
κι έχω ένα τραίνο ηλεκτρικό
μες στο μυαλό μου
μες στο μυαλό μου που χει όρια
και μια ελευθερία ζόρικια
αλλοιμονό μου...
Δ.Σαββόπουλος. | |
ειρήνη
05-07-2007 @ 02:02 | ακριβώς Τάσο ::smile.:: | |
TAS
05-07-2007 @ 02:34 | τσίρκο ηλεκτρικό
κι όχι τραίνο, βέβαια!
Συγγνώμη Ειρήνη μου, αλλά
το γήρας ουκ έρχεται μόνον..::sad.::
Και πάλι να πω, ότι το ποίημα σου : συγκλονίστικό! ::hug.:: ::theos.:: | |
 |
