Πάλι τα λόγια μου τα πνίγει η σιωπή
Κι αυτή η φωτιά σαρώνει μες στα σωθικά μου
Παλιά σημάδια ακολουθώ σαν ενοχή
Που κάνει μόδα όλα τα προσωπικά μου
Κάτι ταινίες ξετυλίγω από νωρίς
Ένα κουβάρι όλα τα σημαντικά μου
Φωτογραφίες μιας ολόκληρης ζωής
Μες στο συρτάρι πεταμένη κι η καρδιά μου
[I]Έχουν σβηστεί απ’ τις κασέτες τα τραγούδια
Και οι στιγμές μας μαραθήκαν σαν λουλούδια
Κι εσύ που είπες πως θα λείψεις μια στιγμή
Σ’ ένα ρεφρέν ατέλειωτο έχεις χαθεί
Έχουν σβηστεί από τα όνειρα τα φώτα
Βαθύς ο ύπνος πια δεν έχει γεγονότα
Κι όταν το χάραμα θα εξαφανιστεί
Θα ζήσω πάλι την καινούργια μου ζωή[/I]
Πάλι τα λόγια μου τα πνίγει η σιωπή
Κι αυτός ο στίχος ξεσκεπάζει τη χαρά μου
συμβατικά αναζητώ την εκδοχή
Να γίνεις σήμερα μες στα ψηφιακά μου
Κάτι τραγούδια ακούω πάλι από βραδύς
Μοιάζουν με σένα που είσαι τόσο μακριά μου
Έτσι κι εκείνα θύματα μιας εποχής
Δεν έχουν τρόπο να πουλήσουν τα φτερά μου
