|
| Σ' ευχαριστώ | | | Σκύβω στο ρηχό το ποτάμι,
για να δω ποιος είμαι εγώ,
μα θεριεύει την ορμή του,
και κοντεύω να πνιγώ.
Σιγανό το ποταμάκι,
μα έκρυβε πολύ θυμό,
δεν μπορώ να δω ποιος είμαι,
στο θολό τον ποταμό.
Τραγουδά μια καρδερίνα,
στο κλουβί της και ριγώ,
της ανοίγω και ρωτάω,
να πετάξω πως μπορώ.
Τώρα πια δεν τραγουδάει,
ξάφνου έγινε βουβή,
φτερουγίζει για να φύγει,
και με κλείνει στο κλουβί.
Ποτέ δεν έμαθα που πήγες,
και δεν ελπίζω να φανείς,
θυμάμαι όμως το φιλί σου,
στο κήπο στην Γεσθημανής.
Ψηλά με είχες ανεβάσει,
γιατί είχες μέσα σου ομορφιά,
κι έχεις φροντίσει όταν πέφτω,
να με κρατάνε τα καρφιά.
Εδώ όμως έμαθα ποιος είμαι,
κι αυτό σε σένα το χρωστώ,
και τα φτερά μου έχω ανοίξει,
να ΄σαι καλά, σ ΄ευχαριστώ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Είμαι ο Γιώργος και μόλις τέλειωσα | | |
|
Ανώνυμο σχόλιο 29-10-2004 | ΕΚΙ συμφωνείς ότι πάντα μα πάντα, το φιλί του αποχαιρετισμού είναι το γλυκύτερο και πιο αξέχαστο? καπνοσα | | EKI 29-10-2004 | όταν είσαι ποιός; ο φευγάτος ή ο άλλος. Δεν νομίζω πάντως να είναι έτσι για κανέναν από τους δύο. ʼσχετα με αυτό εγώ δεν μιλάω για φιλί αποχαιρετισμού. | | ftx 29-10-2004 | τα δύο πρώτα δίστιχα... πονέσανε!! | | annaΤi 29-10-2004 | ....... πόσο εύκολο να χαθείς κι ωστόσο παρά την προδοσία, να μη κρατάς κακία... είναι τελικά, να την έχεις μέσα σου την αγάπη!! Μπράβο, ΕΚΙ!! απλό, άμεσο, προς-γειωμένο!! | | Ανώνυμο σχόλιο 29-10-2004 | Όμορφο (Γιώτα) | | Αγνή 29-10-2004 | Η φλούδα των λέξεων έπεσε εδώ.... | | MaLvI 02-11-2004 | πολυ ομορφο | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|