| Τώρα σε βλέπω. Σε κοιτώ που περπατάς προς το μέρος μου, καθώς στέκομαι στα σκαλοπάτια, περιμένοντας σε.
Μια απόσταση αρκετών μέτρων υπάρχει ανάμεσα μας.
Τα μαλλιά σου – ελαφρώς ατοιμελητα – φανερώνουν μια άγρια ομορφιά.
Μια ομορφιά που με ηλεκτρίζει πάντα.
Σύννεφα σκεπάζουν τον ουρανό και ξαφνικά μια δυνατή βροχή αρχίζει.
«Περίμενε!» σου φωνάζω, «Έρχομαι αμέσως, γυρίζω σε μισό λεπτό.»
Και επιστρέφω με μια ομπρέλλα, έτοιμη να την ανοίξω, να σε προστατεύσω.
Μα δεν είσαι εκεί.
Έχεις φύγει.
Η βροχή συνεχίζει να πέφτει, να πέφτει πάνω μου, καθώς στέκομαι χωρίς να ξέρω τι να κάνω.
Μένω ακίνητη με την βροχή να με σκεπάζει...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|