|
| και ο καθρέφτης ράγισε | ![Προηγούμενη σελίδα](/skin/images/misc/back2.gif) | | On this deadwinter's night... | | Κοίταξα μέσα του, ανάμεσα στις ρωγμές, έγραψα τις τελευταίες γραμμές της απάνθρωπης ιστορίας του αιώνιου πόνου...
...και ο καθρέφτης ράγισε.
Τα κομμάτια του με έκοψαν στα δύο, κι έγινα ένα με τις στάλες της βροχής, με την ορμή του άγριου αγέρα, με το φως της ημέρας...
...και καθρέφτης ράγισε.
Κι ας μου χάρισαν δέκα ζωές, τις ξόδεψα να αναζητήσω την αλήθεια, την πηγή των συναισθημάτων, την καρδιά του κακού, την ομορφιά ενός οδυνηρού φιλιού...
...και ο καθρέφτης ράγισε.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
| Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση... Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή... | | |
|
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 10-07-2007 @ 14:43 | Ωραίο είναι.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | ![](/skin/images/misc/up.gif) |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|