Καλημέρα σας,καλό Σ/Κ.Με αυτοδιάθεση και επαναπροσδιορισμό της διαδρομής που μας ταξιδεύει..Δύσκολη μέρα ξεκίνησε ....
[I]Του μέλλοντος ανατολή
Η πιο μεγάλη επιστροφή
Τα χρόνια που δεν έζησες
Μες στη ρηχή ραστώνη
Μιας πόλης που την γκρέμισες
Μες στην πικρή τη σκόνη
Σαν στάχτη στο ποτήρι σου
Ζαλίζει για χατίρι σου
Το δύσκολο καιρό
Γιατί είσαι πάλι μόνη
Κι ότι φιλά τα χείλη σου
Δεν έχει φανερό
Ανώνυμες οι κλήσεις σου
Κι αυτές οι ψευδαισθήσεις σου
Κρεμιούνται στην αγχόνη
Κι ας λείπουν οι απαντήσεις σου
στο φως που τελειώνει
σαν ουρανός ζυμώνει, τις αισθήσεις σου
Σε μέλλοντος αποστολή
την πιο μεγάλη ανατολή
Ποτέ δεν τη ξημερώσες
μες στην καρδιά σου φόνοι
το διάβολο κι αν κέρδισες
θα είσαι πάντα μόνη
Ελπίζεις στη ανακωχή
Που όρισε την εποχή
κι αυτό το πανικό
σε ξέχασαν κι οι χρόνοι
Αγέλαστη η εκδρομή
θλιμένο το κενό
Ψυχή που δεν παγώνει
Φοβάσαι ότι με σώνει
Αυτό που μοιάζει επιλογή
σαν ήλιος ξεσηκώνει
Μες στη μικρή σου διαδρομή
Να λιώνεις σαν το χιόνι
