EKI
11-07-2007 @ 04:03 | Αρχιτέκτονα Ιωάννη η φενιστιλ είναι για επάλειψη,
αν εσύ την έφαγες, κακό του κεφαλιού σου...........
όχι μωβ την ροδακινιά, όχι ανακωχή με τις θάλασσες,
Χριστόδουλο στη θέση του Χριστόδουλου σε βλέπω,
έχεις αγιάσει φίλε μου και δεν το πήρες χαμπάρι.
::lost.:: | |
AceOfSpades
11-07-2007 @ 04:17 | ρε και να θέλω να αγιάσω, δε με αφήνουν οι διαβόλοι...
τέσπα... | |
justawoman
11-07-2007 @ 04:30 | έχει μια εσωτερική πληγή όλη αυτή η γαλήνια παράκρουση
Φυσικά και το αγάπησα
Σπλατς! | |
TORONTO
11-07-2007 @ 06:13 | Να προτείνω κάτι; Προσπάθησε να απογυμνώσεις την ποίησή σου από τα επίθετα. Τη βαραίνουν σαν πολυέλαιοι. Σκέψου, αντίθετα, τη γοητεία ενός κεριού. Των ουσιαστικών.
Φιλικά, Λ. | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
11-07-2007 @ 07:09 | "Σηκώθηκα σήμερα το πρωί κι άνοιξα μια μπίρα.
Το μέλλον είναι αβέβαιο και το τέλος πάντα κοντά"
Bob.
::smile.:: | |
giannisanas
11-07-2007 @ 07:38 | ωραία γλώσσα ξέρεις να τη χρησιμοποιείς | |
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
11-07-2007 @ 08:20 | Ωραίος Γιάννη, πολύ!
Καλησπέρες ::smile.:: | |
AceOfSpades
11-07-2007 @ 08:51 | τζένη μου στον Τόμας Ντύλαν αναφέρομαι....στον αλκοολικό ποιητή Τόμας Ντύλαν...
"Rage, rage against the dying of the light...."
λονλινες μου , ωραία τα κεριά αλλά αναλόγως που τρως τη δεδομένη χρονική στιγμή. αν πχ είσαι σε κάποιο ταβερνάκι ναι στο κερί..αν όμως είσαι σε κανένα αρ ντεκό εστιατόριο τότε θες διαφορετικό φωτισμό πάνω από το φτωχικό σου Τ-μπονε με σως από μπέρμπον και πόρτο μπέλο γεμιστά με πουρέ σπανάκι και γλυκοπατάτας που περιδρομιάζεις...
Η ποίηση μου δεν είναι το ελπιδοφόρο ταβάνι μου , καλή μου.. το πάτωμα μου είναι...γι'αυτό κανένας πολυέλαιος δε τη βαραίνει.. μόνο εγώ που έχω στοιχειώσει και περπατώ επάνω της....
πςς... τι λέω πάλι ο άτομας..... και αύριο έρχεται και η Νανού απ' το Ροστόφ......
Στέλλα - Γιάννη - Σπύρο .. ευχαριστώωω
| |
Medelegief
11-07-2007 @ 09:12 | ''απερίγραπτο'',υπέροχο... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
11-07-2007 @ 09:53 | ::laugh.::
Φχαριστώ για τη διευκρίνιση αλλά αυτό το ποτήρι του Ντύλαν μου θύμισε Bob, φυσαρμόνικα και μπίραααα! Διψάω γαρ.
Για το άσμα τι να πω, ε;;; τι λες πάλι ο άτομος;;;; ::razz2.:: | |
TORONTO
11-07-2007 @ 10:17 | Βλέπω, είμαστε ορθάνοιχτοι στη κριτική και στη παρατήρηση...
Τότε φατσούλες προσκυνητές ::theos.::
φατσούλες φίλαθλους ::up.::
κερνάω.
Όσο για τις κτητικές αντωνυμίες, παίρνω πια αντισταμινικά όπου πεφτουν βροχή. | |
Αγνή
11-07-2007 @ 12:09 | Εγώ γιά να σε διαβάσω σβήνω νοητικά κάθε
σου επίθετο. Το πάτωμα γέμισε λαμπογυάλια.
Πώς να περπατήσω αλλιώς μαζί σου άτομε;
| |
TAS
11-07-2007 @ 12:50 | Γωνίες κι αγκάθια ανέμου σε γυμνά μεσημέρια .. | |
Λύχνος του Αλλαδίνου
11-07-2007 @ 18:02 | Σπλατς....δεν μπορώ να μην σου αναγνωρίσω ότι έχεις ξεφύγει...(από τι, είναι μια άλλη ιστορία...) Αν ήσουν pc game θα ήσουν το myst ή το riven...αν ήσουν επιτραπέζιο σίγουρα σκάκι, κι αν ζούσες στο μεσαίωνα θα είχες καεί στην πυρά σαν αιρετικός...(που ξέρεις μπορεί όντως να κάηκες)...Από τα επιπλέον κοχύλια, στις σχεδόν γοργόνες που πίνουν με άγρια ποτήρια και φωνάζουν νησιά (Κω! Καλέ Κω! δεν ακούς ; ) μέχρι την τυπωμένη κούνια που κουνιόταν στους αγκαθωτούς ανέμους...έχεις βάλει το στίγμα σου αν μη τι άλλο σε τούτη εδώ τη γωνιά...
Κι η εκδρομή αυτή δεν έχει τέλος... ::smile.:: | |
 |
