| |
Κλείνω την πόρτα πίσω μου
κι αρχίζω να βαδίζω.
Δεν έχω καποιο προορισμό
απλά τρέχω να ξεφύγω.
Τα μάτια συνεχώς δακρύζουν
όσο απομακρύνομαι πονώ.
Έχω πάρει όμως την απόφαση
κι ότι αφήνω πίσω, δεν ξανακοιτώ.
Νιώθω σαν ένα καράβι
με σκιζμένα τα πανιά.
Σαν μια πεταλούδα
με κομμένα τα φτερά.
Η ελπίδα κρυμμένη μέσα μου
παλεύει για να βγεί.
Αυτό που την φοβίζει τελικά
είναι η λογική.
Δεν μπορώ να ξεχάσω τίποτα
ούτε και το πόσο πληγώθηκα.
Δεν το βάζω κάτω όμως,
όσες φορές με γκρέμισαν...τόσες ξανασηκώθηκα!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
