| |
| | Ανθού κλωνί με φύτεψες |  | | |
Ανθού κλωνί με φύτεψες.
Ανθού κλωνί με φύτεψες
στο άνυδρο σου χώμα,
μα όμως δεν με ρώτησες
για δεν ανθώ ακόμα.
Λουλούδι,σου παρέδωσα,
αγκάθι μ΄επιστρέφεις,
στα μύχια σου εκεί βαθιά,
πόση κακία έχεις.
&
Πού φώλιαζε τόσος θυμός,
κι αλλιώτικα φερόσουν,
κι εγώ η έρμη έλεγα:
Ο τυχερός λαχνός μου.
&
Μ΄ανθόναμα μεγάλωνα,
από νερό πεθαίνω,
σαν λίβας ήλθες κι έκαψες
το δένδρο τ΄ανθισμένο.
Ανθού κλωνί με φύτεψες,
στάχτη μαζεύω τώρα,
στα χέρια σου μαράζωσα,
πανάθεμα την ώρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Υπογράφω με το όνομα: Κανένας!.. | | | |
|
letitbe
11-07-2007 @ 10:06 | πολυ ομορφο ποιημα ::up.:: | | TORONTO
11-07-2007 @ 10:08 | Για τον Χρόνο είναι γραμμένο; Θα του ταίριαζε από μία ωραία γυναίκα, εκεί στο μεταίχμιο των 30. | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
11-07-2007 @ 10:57 | ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | | giannisanas
11-07-2007 @ 11:03 | συμφωνώ με τη Λόνλινες ότι ταιριάζει να ναι για το χρόνο, πολύ όμορφο | | Medelegief
11-07-2007 @ 11:06 | πολύ ωραίο!!! ::love.:: | | ilianthos
11-07-2007 @ 13:19 | Τα όλόψυχα μου ευχαριστώ ! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
