ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
11-07-2007 @ 16:19 | Παίρνει σκοτάδι και δίνει φως.
Ο θρίαμβός μας μέσα στην αγκαλιά της.
Μαζεύει τις καρφίτσες του φόβου σαν μαγνήτης.
::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | |
giannisanas
11-07-2007 @ 17:07 | ωραίο
| |
name_dsp
12-07-2007 @ 00:25 | Μαζεύει τις καρφίτσες του φόβου σαν μαγνήτης.
Ωραίο,
αλλά γιατί βάζεις συχνά:
(Το ποίημα δεν είναι σε ολοκληρωμένη μορφή)?
| |
ΑΠΡΙΛΗΣ
12-07-2007 @ 03:47 | Γεια σου κύριε Δημήτρη.Από όσο θυμάμαι μόνο για το ποίημα "φιλοκακες γυναλικες" είχα σημειώσει ότι δεν το τέλειωσα.
Όσον αφορά αυτό το ποίημα ,θέλω να γράψω κι άλλα ,όταν μπορέσω. | |
balistreri
12-07-2007 @ 04:16 | Σήριαλ το έχουμε κάνει...άντε και τελείωσε η Βέρα στο δεξί! | |
agrampeli
12-07-2007 @ 05:35 | Παίρνει σκοτάδι και δίνει φως.
πολύ όμορφο ::yes.:: ::up.:: ::smile.:: | |
ΛΕΩΝ53
12-07-2007 @ 05:52 | ........Με την αγκαλιά της να σπάζει τ’αγκάθια του φόβου.
Να σπάζει καπνά με δυο χέρια συγχρόνως.
Η γρηγοράδα της τσακμακόπετρα,
σε όλες τις δουλειές να βγάζει σπίθες......
::theos.::
Πανέμορφη ποίηση Κωνσταντίνε μου.....μπράβο σου ::theos.:: | |
ΠΥΘΙΑ
12-07-2007 @ 10:09 | Το βρήκα πολύ τρυφερό.Ξεχώρισα τον τελευταίο στίχο σου.
Σε οροσμένα σακούλια όμως τα κουμπιά είναι αμέτρητα όπως και τα ρούχα και άντε να τα μαντάρεις και να τα κουμαντάρεις,όσο καλό ράψιμο και να ξέρεις.
Προσωπικά μόνο ένα πουκάμισσο,έχω καταφέρει να ράψω. | |
ΑΠΡΙΛΗΣ
12-07-2007 @ 10:25 | Ευχαριστώ όλες-ους που ήρθαν για άλλη μια φορά να γράψουν στη σελίδα του ποιήματός μου.
Κωνσταντίνος | |
 |
