foteinos
12-07-2007 @ 00:55 | κατά τα άλλα περνάω υπέροχα...το πρωί που σε διαβάζω. Μου φτιάχνεις τη μέρα, χωρίς υπερβολή...
::wink.:: | |
name_dsp
12-07-2007 @ 01:03 | Γιώργο,
Δοκίμασα αλλά το musicwave δεν μου το βγάζει!
Θα δοκιμάσω και αργότερα!
Πάντως ωραίο! ::smile.:: | |
Ηλιαχτίδα
12-07-2007 @ 01:56 | Κατά τα άλλα ειμαι σιγουρη και γω πως την ξεπερασες! ::cool.:: | |
giannisanas
12-07-2007 @ 02:26 | καλό | |
Βασίλης Ιωαννίδης
12-07-2007 @ 02:59 | έχω μια απορία ζωής και θανάτου αγαπητέ.και αφού λες ότι είσαι πτυχιούχος της Ανωτάτης Ερωτικής θα ήθελα να μου επιχειρήσεις μια εξήγηση.
Αυτό το λουλούδι τελικά είναι απ αυτά που φυτρώνουν μόνα τους ακόμα και πάνω σε βράχο ή απο εκείνα που θέλουν πότισμα απο ανθρώπινο χέρι;η απαντηση παραμένει άγνωστη
το κείμενο πολύ καλό και σύγχρονο | |
EKI
12-07-2007 @ 03:09 | Φυτρώνει μόνο πάνω σε βράχο και χωρίς
ανθρώπινη παρέμβαση ή φροντίδα...........
Η μοναγαμία Μπίλαρε είναι η μεγαλύτερη αρρώστια
του σύγχρονου κόσμου, δηλαδή η αυθυποβολή στην μοναγαμία,
ο θεός, ο όποιος, αν μας ήθελε μιας χρήσης θα το έδειχνε με κάποιο τρόπο,
έχεις δει κανά τέτοιο σημάδι πάνω σου;
δε νομίζω........
Βέβαια εγώ μιλάω για απάτη που είναι άλλο θέμα,
κουβέντα να γίνεται. | |
Βασίλης Ιωαννίδης
12-07-2007 @ 03:24 | σημάδι δεν ξέρω αν έχω δει αλλά ξέρω ένα πράγμα.ο ανθρωπος κάποια στιγμή όταν μεγαλώνει έχει ανάγκη μια συντροφιά δίπλα του,πρέπει λοιπόν να φροντίσει να βρει την καταλληλότερη.αν η ανάγκη θεωρείται σημάδι βέβαια.τώρα θα μου πεις μπορείς να αντλησεις αυτή τη συντροφιά και με άλλους τρόπους..
αν όμως υποθετικά υπήρχε για σένα αυτή η συντροφική ψυχή δε θα την ήθελες δίπλα σου; πιστεύω πως ναι.το πρόβλημα είναι λοιπόν για μένα το πώς καταντούν οι μονογαμικές σχέσεις στην πορεία,όταν ο άλλος προσπαθεί να σε κάνει κτήμα του και θύμα του τελικά | |
EKI
12-07-2007 @ 03:35 | Και οι ορμές, ως πότε θα μείνουν θαμένες;
συντροφικές ψυχές και τα συναφή είναι για αυτούς
που δεν μπορούν...........
αν βαφτίσεις την ανάγκη, επιθυμία,
αποφεύγεις και την εσωτερική σύγκρουση,
το θέμα είναι ως πότε.....
μέχρι την πρώτη σφαλιάρα , λέω εγώ,
μετά δεν νομίζεις τέτοια πράγματα, ξέρεις. | |
Ανδρομάχη
12-07-2007 @ 03:46 | Εγω παντως ταλαντευομαι τελευταια στις δυο αυτες εκδοχες.
Αλλα η ζωη με προσγειωνει και γερνω στην αποψη του φιλου Βασιλη!
Ενα παιχνιδι ειναι ολα αλλωστε...ζαριες!
Οποτε....
Πολυ ομορφο Γιωργο !
Την καλημερα μου! ::yes.:: | |
Βασίλης Ιωαννίδης
12-07-2007 @ 03:50 | εξαρτάται πώς ιεραρχείς τις επιθυμίες σου.γιατί εννοείται πώς πρέπει να κάνεις μια ιεράρχηση.ποτέ δεν μπορείς να τα έχεις όλα και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα,νομίζεις ότι οι μοναχοί στο Αγιο όρος είναι καταπιεσμένοι; τους γνώρισα και σε διαβεβαιώ πως όχι.
δε λέω να γίνουμε μοναχοί φυσικά.όμως ο άνθρωπος μπορεί να κυριαρχήσει πάνω στα πάθη του πολύ εύκολα,αρκεί να έχει έναν καλό λόγο να το κάνει
υπάρχει θα μου πεις λόγος να πολεμήσεις τις ορμές σου,δεδομένου ότι είναι μέρος του εαυτού σου; για μένα υπάρχει και μάλιστα πολλά πράγματα είναι ανώτερα απο αυτές και τα καταλαβαίνεις μόνο αν κάνεις συνειδητά αυτή την θυσία
κι αν στην τελική αισθανεται κάποιος καταπιεσμένος,τότε συμφωνω απόλυτα μαζί σου,καλύτερα να πάψει να υποκρίνεται γιατί αργα η γρήγορα θα το βρει μπροστά του.
το λέω και στο σημερινό μου ποιημα! | |
balistreri
12-07-2007 @ 03:55 | Μάλιστα...φίλια στον δούρειο ίππο κι από μένα...και για το σχόλιό σου: "Αν η σκληρή δουλειά και η υπομονή ήταν αρετή τα μουλάρια θα ήταν άγιοι"!!! | |
Ανδρομάχη
12-07-2007 @ 04:00 | Φιλε βασιλη νομιζω πως χρεισιμοποιησες την καταλληλη λεξη!
συνειδητά
Μονο ετσι!
Γιατι αλλο οι επιθυμιες κι αλλο η πεζη πραγματικοτητα.
balistreri χαχαχαχχα! σωστος!
| |
EKI
12-07-2007 @ 04:12 | Για τους μοναχούς δε θα το σχολιάσω,
όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει στα μοναστήρια.
Συνειδητές θυσίες κάνουν μόνο όσοι ποντάρουν
σε ένα καλύτερο αύριο, οι περισσότεροι καταστρέφουν
τις ζωές τους και εγκλωβίζονται με την πάροδο του χρόνου,
αν μιλάμε για το 2 το πολύ 3 % των αληθινά ευτυχισμένων
ζευγαριών, κι εγώ μαζί σου, αλλά δυστυχώς δεν μιλάμε για αυτούς.
Το τραγούδι το ξέρεις, διαφωνείς πουθενά;
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=5542 | |
Βασίλης Ιωαννίδης
12-07-2007 @ 04:23 | με το τραγουδι δε διαφωνω,είναι αληθινο κι ανθρωπινο και ουτε κρινω όσους θελουν να ειναι πολυγαμικοι,αλλωστε οποιος λεει οτι κατεχει την σωστοτερη αποψη ειναι ο μεγαλυτερος εγωιστης
εσυ που ξερεις για τους μοναχους;εχεις παει;οχι,απλα συνηθιζουμε να δεχομαστε ευκολα κατι οταν συμπλεει με τα πιστευω μας
συμφωνω οτι μιλαμε για το 2-3%, ομως πρεπει να παραδεχτεις οτι κι εσυ δεν είσαι στην πλειοψηφία
κανεις δεν ειπε οτι ειναι ευκολο και ασφαλες.το να εισαι αφοσιωμενος σε εναν ανθρωπο ειναι το δυσκολο αλλα αξιζει.το να πηγαινεις με πολλες ειναι το ευκολοτερο αλλα δε σου προσφερει τιποτα ουσιαστικο,τιποτα περισσοτερο απο ενα υπεροχο πιατο φαγητο | |
EKI
12-07-2007 @ 04:37 | Θα μπορούσα να ισοπεδώσω την κουβέντα λέγοντας.......
......έλα σε καμιά δεκαριά χρόνια να το ξανασυζητήσουμε.........
αλλά δε θα το κάνω, θα αρκεστώ στο τετριμμένο....
όλες οι γνώμες είναι σεβαστές.
| |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
12-07-2007 @ 04:54 | ::vlax.::
πάει γέρασα...
Κατά τ' άλλα με Φωτεινό.
Καλημέραααααααα | |
Denis
12-07-2007 @ 05:00 | Τί τα σκαλίζεις, Μάστορα; Αφού κι ο πιστός ο έρωτας, αργά ή γρήγορα, γίνεται... άπιαστος... Για να μην σου πω, άφαντος... ::wink.:: Νομίζω ότι, όπου το μάτι και να στρέψεις, αυτό διδάσκει η κοινωνική πείρα, αφού επαληθεύεται ως γενικός, έστω κι όχι ανεξαίρετος, κανόνας... Μια ουτοπία είναι ο έρωτας και μια αυταπάτη, για να μας χρυσώνει το χάπι της μοναξιάς... Αλλά, αυτά, ευτυχώς, τα 'χουν πει άλλοι πριν από μας, και, μάλιστα, πολύ καλύτερα:
''Μια φορά στα χίλια χρόνια
γίνετ' η αγάπη αιώνια.''... (Οδ. Ελύτης)
Συγχαρητήρια για το ''Αντικλείδι''! Καλότυχος κ' ευπώλητος εύχομαι ολόψυχα να 'ναι ο δίσκος! Άντε, και σύντομα... χρυσός! Αντίδοτο στο χρυσωμένο χάπι, που λέγαμε... ::rol.:: Αν μπορέσεις, στείλε κανά δειγματάκι με λινκάκι στον λογαριασμό μου στο stixoi! Όχι στον άλλο που πιθανόν να έχεις, της hotmail... Αυτός έχει πάψει προ πολλού να λειτουργεί, δυστυχώς... Ευχαριστώ προκαταβολικά! | |
ΛΕΩΝ53
12-07-2007 @ 05:13 | Βρε Γιώργο μπράβο σου.... ::theos.::
Αξεπέραστο τραγούδι με διαχρονικές τάσεις...
Καταπληκτικά νοήματα. Απ' τα καλύτερά σου που διάβασα ίσως...Καλή επιτυχία. Θα προσπαθήσω να το ακούσω κάποια άλλη στιγμή, γιατί τώρα δεν έχω την ηλεκτρονική δυνατότητα..
Την καλησπέρα μου και τον θαυμασμό μου.... | |
annaΤi
12-07-2007 @ 05:56 | Με κέρδισε εντελώς η συζητήση, οπότε, πάαααει το πόνημα.... ::cool.::
Επί της συζήτησης λοιπόν, θα πω μόνο, πως την βρήκα ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα και εκπαιδευτική... ::razz2.:: , ::laugh.::
Λαλημεροσπέρες, βρε... | |
EKI
12-07-2007 @ 06:20 | Άννα, άσε τα ψόφια γλυκιά μου,
πως δήθεν τη βρήκες εκπαιδευτική και ενδιαφέρουσα,
εκτός αν εννοείς τον Μπίλη, εγώ δε ξέρω τίποτα...........
::lost.::
άκου εκπαιδευτική η εκπαιδευτικός. | |
Aris4
12-07-2007 @ 07:08 | ::up.:: Songwriters have more fun !!!! ::up.::
::naugh.:: | |
Τσακίρη Χαρά
12-07-2007 @ 07:38 | Εχω παθει με αυτο το τραγουδι Γιωργο!!!!
Πανεξυπνα δοσμενο!!!!!!!
Τελειο! ::theos.:: | |
Medelegief
12-07-2007 @ 08:06 | έτσι μπράβο! ::theos.:: | |
Αγνή
12-07-2007 @ 09:31 | Δεν υπάρχει άπιστος Έρωτας.
Ή Έρωτας, ή άπιστος χ.
Μ' άρεσε το τραγούδι
(και που καίγεσαι επίσης.)
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
| |
 |
