Μ' έψαξα πάλι
στο χείλος της νύχτας σε ένα λυγμό
κι είπα δεν έχει να φτάσω
ένα βήμα πιο κάτω από 'δω
ένα μπουκέτο από σκέψεις
που λόγια δεν έχουνε πια
είναι σαν φλόγα που καίει
και όμως δεν υπάρχει φωτιά
[I]Και μένω μόνος σαν νύχτα
που ψάχνει αλήθεια
και φίλους παρέα πιο νέα να βρει
που μένει μόνο ένα εντάξει
για να ανάψει
στο πράσινο του χρόνου να βγει
κι όταν ξεκινήσει
πιο πίσω θ' αφήσει
ελπίδες παγίδες, ταξίδια στο μέλλον
κι εσύ θα 'χεις φύγει
κι εγώ θα 'χω μείνει
ν' ακολουθώ το παρόν...[/I]
Μ' έφτασα πάλι
στο χείλος της νύχτας
σ' ένα συνειρμό
με ασυναρτησίες
να έχω γι' αξίες
ένα κακό εαυτό..
να 'χω για στολίδι
σαν ένα παιχνίδι
τα λόγια τα περσινά
με τη ματιά στην οθόνη
κι ο χρόνος τελειώνει
σαν θερινό σινεμά....
