Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Cold blood
 Αγία νοσταλγία ανίκητο θεριό, έχεις κλείσει την καρδιά μου σε λαβύρινθο (Θ.Π)… η αναδημοσίευση για τον Master
 
Να, πάλι το θυμήθηκα
εκείνο το αμείλικτο καλοκαίρι
Ίσα που έμπαινε ο Ιούλιος
με Coppertone αναθυμιάσεις κι αλάτι
πάνω σε υποσχέσεις νύχτας ευδιάλυτης

Κι εγώ, όπως πάντα αναποφάσιστη

Ποια ηλιαχτίδα τάχα να μου είχε χαριστεί
ταίρι στ’ ασθενικά μου όνειρα,
που έβριθαν ονειροπόλησης
κι επιθυμίας, θανατερά απλωμένης,
κάτω από κάθε αισθητήρια απόληξη
δέρματος νοτισμένου

Όλος ο μπρούτζος των ημερών
απλωμένος σε θαλασσινά σεντόνια
κι αμμουδιές, που έκαιγαν λιγότερο
απ' τα μοναδικής στιλπνότητας
βλέμματα των εφήβων
Κι ο Καρυωτάκης ν’ απελπίζεται μονάχος
παρατημένος δίπλα σ’ αντηλιακά
με δείκτη προστασίας χαμηλό
απ’ τους υπαίτιους των ερώτων

Το καλοκαίρι εκείνο ήτανε στοιχειό
Έκοβε κάθε μου ανάγκη σε μικρές μπουκιές
για να τραφεί η αλλαγή του ανυπεράσπιστου
να δυναμώσει το παρόν και να χωθεί
στη ζούγκλα των ενήλικων συναισθημάτων
του έρωτα και της οργής

Ξεχνούσα όλα μου τα ονόματα καθώς
η Αστάρτη χάραζε τα βράδια μου
σε αγκαλιές που την ψυχή ξαλάφρωναν
απ’ τις οδύνες του φωτός
Παιάνες έψαλλαν εμπρός στα μάτια μου
όλα τα μυθικά μα και τ’ ασώματα
πλάσματα των σπηλαίων και των υδάτων

Το καλοκαίρι εκείνο ήταν αποσύνθεση φωτός
Αποδημητικός αέρας σάρωσε τα ερχόμενα
Παγώσανε οι φλέβες του "σ’ αγάπησα"
καταμεσής του Αυγούστου
μέσα στο σαματά των τζιτζικιών
που κοροϊδεύανε τη νιότη μου
σα να ’ταν ευπιστία

Μια θάλασσα στιγμών με πλημμυρίζει απόψε
και ξέφυγε απ’ την πορεία της η θλίψη μου

Ήρθε και συρρικνώθηκε
σε μια εικόνα καταχωνιασμένη
με τόση οικειότητα και τόση ευαισθησία
Αγνώριστη!
Φοβάμαι μόνο μήπως μου ζητήσει άφεση
για τους λυγμούς που δεν προκάλεσε
Αναδρομικά, κανένας δεν πεθαίνει.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 32
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      blue velvet
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
spil †
12-07-2007 @ 17:11
Θαυμάζω τον τρόπο και τη συνέπεια που λειτουργείς
το χάρισμά σου !
Νάσαι πάντα καλά !
Βασίλης Ιωαννίδης
12-07-2007 @ 18:03
αν δεν είναι η ποίηση εξομολόγηση,τότε τί είναι;;;;
και μάλιστα εξομολόγηση δημοσίως,φυσικά όμως με δεκτικό κοινό
μου άρεσε λοιπόν η εξομολόγηση σου Στέλλα
ιδίως
'' αμμουδιές, που έκαιγαν λιγότερο
από τα βλέμματα των έφηβων''

''κοροϊδεύανε τη νιότη μου
σα να ’ταν ευπιστία''

καληνύχτα και εύγε.. ::yes.::
annaΤi
12-07-2007 @ 18:15
"Το καλοκαίρι εκείνο ήτανε στοιχειό
Έκοβε κάθε μου ανάγκη σε μικρές μπουκιές
για να τραφεί η αλλαγή του ανυπεράσπιστου
να δυναμώσει το παρόν του, και να χωθεί
στη ζούγκλα των ενήλικων συναισθημάτων
του έρωτα και της οργής
Ξέχασα όλα μου τα ονόματα
Παγώσανε οι φλέβες του "σ’ αγάπησα"
καταμεσής του Αυγούστου,Μια θάλασσα στιγμών με πλημμυρίζει απόψε
και ξέφυγε απ’ την πορεία του το άψυχο"

Στέλλα.... όταν γράφεις, μου τελειώνουν οι λέξεις...
Όχι... δεν ευθύνεται η λεξιλάγνα σου αίσθηση... ::razz2.::
ευθύνεται ο σκετελετός...
Αγαπημένη... ::yes.::
Α.Ε. ΕΠΕ
12-07-2007 @ 23:57
Θα συμφωνήσω με την annaTi, όταν γράφεις εσύ, μου τελειώνουν οι λέξεις. Και ασφυκτιούν μποτιλιαρισμένες εικόνες στο μυαλό μου. Μια απ' αυτές, διαβάζοντάς το, ήταν αυτή, σαν να άρπαξες τον Ξανθούλη απ' τα πέτα και τον ανέσυρες βίαια στους ουρανούς της ποίησης... Με χαμηλό δείκτη προστασίας...
χρήστος
13-07-2007 @ 00:20
Φοβάμαι μόνο μήπως μου ζητήσει άφεση
για τους λυγμούς που δεν προκάλεσε.
Αναδρομικά, κανένας δεν πεθαίνει._

φοβερό για άλλη μια φορά... καλημέρα
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
13-07-2007 @ 00:33
"Αναδρομικά, κανένας δεν πεθαίνει"

Εντυπωσιακό φινάλε αλλά δεν είμαι βέβαιος
Θα το σκεφτώ όμως

Το σκέφτηκα
Γίνεται
Καλημέρεες ::smile.::
EKI
13-07-2007 @ 02:55
Βίαια προσαρμογή στην πραγματικότητα,
που το είδα;
πουθενά...........
το ένιωσα.
ρώτα τη Νόκτι που χάθηκε
την Μπόνι αν ξεπέρασε τον Σώτο
και την Έφη αν κουνιούνται οι βάρκες
.............................
καλά να περάσετε
balistreri
13-07-2007 @ 03:52
Τον Καρυωτάκη δεν τον λυπήθηκες καθόλου ρε...
justawoman
13-07-2007 @ 03:56
::no.::
::razz2.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
13-07-2007 @ 04:36
Παγώσανε οι φλέβες του "σ’ αγάπησα"
καταμεσής του Αυγούστου,
μέσα στο σαματά των τζιτζικιών
που κοροϊδεύανε τη νιότη μου
σα να ’ταν ευπιστία

Κάπου, κάτι μας κινεί, σαν σύμπαντα παράλληλα που κάποιες ανύποπτες στιγμές ταυτίστηκαν.
Μια δροσερή καλημέρα στο γαλάζιο βελούδο σου.


::kiss.::
KTiNoS
13-07-2007 @ 08:05
http://www.youtube.com/watch?v=YykfDFEk3y8

::sneak.::
ΛΕΩΝ53
13-07-2007 @ 09:17
Με την Αννα Στέλλα..... ::theos.::

Είσαι δυναμίτης....μπράβο σου
giannisanas
13-07-2007 @ 09:29
τόσο, μα τόσο ωραίο
πολύ δουλεμένη γλώσσα
δε ιέλω να αποσπάσω τίποτε...
TAS
13-07-2007 @ 14:50
http://www.esnips.com/doc/8d54d6b5-cd66-4984-a4f0-5eb194eeae98/Οταν-Χαράζει.

Επειδή η Αγία Νοσταλγία, δεν υπάρχει στο e snips

with ::love.:: Στελλίτσα μου ::love.:: ::love.::
justawoman
13-07-2007 @ 16:24
φίλοι μου σας ευχαριστώ
καλό ΣΚ σε όλους
::love.::
foteinos
13-07-2007 @ 18:01
Μια θάλασσα στιγμών με πλημμυρίζει απόψε
και ξέφυγε απ’ την πορεία του το άψυχο...και μετά λες γιατί ταιριάζουμε ε? χαχαχα

::love.:: ::love.::
mikrimagissoula
13-07-2007 @ 20:01
Πόσο λατρεύω να σε διαβάζω...
Αγία νοσταλγία...
μια ::hug.:: Στέλλα...
NO NOOD
14-07-2007 @ 02:03
Πραγματικά καταπληκτικό!
guesswho
18-07-2007 @ 10:04
Εμένα να δεις τώρα σε πόσες μπουκιές με έχεις κόψει.....
Αυτός ο Αύγουστος.... με κεφαλαίο θα τον έγραφα ακόμα κι αν δεν έπρεπε.... όπως τη Νοσταλγία. ::love.::
MASTER
13-09-2008 @ 16:55
Ααααχ, αυτά τα καλοκαίρια.....
αυτή η νοσταλγία!

Σ' ευχαριστώ πολύ. Απλά σ' ευχαριστώ, τίποτ' άλλο...
Μπάμπης
13-09-2008 @ 23:08
πολύ τολμηρό το μαγιό σου όπως και το καταπληκτικό ξεγύμνωμα των σκέψεων.
Ο Καρυωτάκης είναι γνωστή γκομενοπαγίδα.
και ο Θανάσης μόνιμος κάτοικος σ'ένα κουτάκι του μυαλού.
Είσαι ένα τέρας
::theos.::
κώστας νησιώτης
13-09-2008 @ 23:42
ζωγραφιζεις παλι αλλα με τετοιο καλοκαιρι που περασα αποφευγω να το διαβασω
balistreri
14-09-2008 @ 00:35
μπάμπη; justamonster;
**Ηώς**
14-09-2008 @ 00:50
Ξέχασα όλα μου τα ονόματα
καθώς η Αστάρτη χάραζε τα βράδια μου
σε αγκαλιές που αλάφρωναν τη μνήμη
απ’ τις σκιές. ::kiss.:: ::theos.::
Nefeligeretis
14-09-2008 @ 02:09
Τώρα; που πέρασε ακόμα ένας χρόνος; Αλλαξε κάτι;
Χάραξαν καινούργιες ήσυχες βραδυές να αλαφρώσει η μνήμη;

Τι υπέροχη που είσαι βρε Στέλλα! "Δημιούργεις" εφαλτήριο για δεκάδες ερωτήσεις και όχι με... cold blood.

Εφτιαξε η Κυριακή
::love.::
ergas
14-09-2008 @ 05:25
Δεν είσαι απλά μια γυναίκα...είσαι μια ξεχωριστή Γυναίκα ::smile.::
justawoman
14-09-2008 @ 07:49
Βίκτωρα, είσαι πολύ νέος βρε για να λες αχ αυτά τα καλοκαίρια... από τώρα?
Μπαμπίνε, κι εσύ με Καρυωτάκη τις έριχνες? Τον αγαπάω το Θανάση για πολλά, αλλά την εμμονή την έχει ο Βρούτος παρακάτω.
Κωσταντήδες μου, έτσι είναι οι αναμνήσεις, ζωηρές και καλοταϊσμένες όταν είναι όμορφες.
Ηώς, Ergas με σκλαβώνετε

Μερσί φίλοι μου για τη βόλτα σας απ' το παλιό.

::hug.::
dimvel
14-09-2008 @ 09:06
Οι αλήθειες σου σε κυκλώνουν κι ευτυχώς δεν τους ξεφεύγεις , τις κάνεις καλλιτεχνήματα!
γιώργος εν πλω
14-09-2008 @ 12:11
όλες οι λέξεις
τοποθετημένες σωστά
μελετημένα
δεν παίζεις αλλά
δουλεύεις με τις λέξεις
Άρτιο!!!
isidora
14-09-2008 @ 14:18

Ξέχασα όλα μου τα ονόματα
καθώς η Αστάρτη χάραζε τα βράδια μου
σε αγκαλιές που αλάφρωναν τη μνήμη
απ’ τις σκιές.
Παιάνες έψαλαν εμπρός στα μάτια μου
όλα τα μυθικά, μα και τ’ ασώματα,
πλάσματα των σπηλαίων και των υδάτων.

Το καλοκαίρι εκείνο ήταν αποσύνθεση φωτός

Είσαι ποιήτρια ::yes.::
MASTER
14-09-2008 @ 16:59
για κάποιο περίεργο και ανεξήγητο λόγο, όλα γίνονται το καλοκαίρι.....
όλες οι σημαντικές στροφές της ζωής μου γίνονται το καλοκαίρι (καλές και κακές...)
peiraiotissa
15-09-2008 @ 06:07
Μια θάλασσα στιγμών με πλημμυρίζει απόψε
και ξέφυγε απ’ την πορεία του το άψυχο

::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο