χρήστος
13-07-2007 @ 00:33 | πολύ μου άρεσε ο σαρκασμός του... καλημέρα | |
Ανδρομάχη
13-07-2007 @ 01:00 | ::oh.:: | |
justawoman
13-07-2007 @ 02:25 | μπρρρ... την αυτογνωσία σκάλιζες πρωί πρωί?
Μ' άρεσε πολύ, αλλά ανατρίχιασα
καλημέρες κύριε πυροκροτητή
::smile.:: | |
KTiNoS
13-07-2007 @ 03:41 | ::wink.::
gia soy re parapoihth paixth !
| |
balistreri
13-07-2007 @ 03:44 | Ωραία...το διάβασα 7 φορές...τώρα το εκτύπωσα...πάω ν' αγοράσω έναν ορό κι έναν καθετήρα...και σε κανα μήνα περάστε να με ρωτήσετε τι εννοεί ο ποιητής...κι αν δεν απαντήσω...γεμίστε τον ορό κι αδειάστε τον καθετήρα..(μ' αυτή την σειρά ε; όχι ανάποδα!) | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
13-07-2007 @ 04:03 | Με just.
Μόνο που η ανατριχίλα ήρθε απ' τον πρώτο στίχο.
Καλημέρααααααα | |
Medelegief
13-07-2007 @ 07:33 | πολύ ωραίο! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: άπαιχτος...όπως είπες με απαισιοδοξιά,αλλά με ειλικρίνεια..κάθε ...μαρτυρά μια αποτυχημένη πράξη...η απογοητεύση...όμως υπάρχει και αυτό που μας κάνει να ξεχνούμε...ελπίδα για ζωή και ζωή για ελπίδα...καλό σαββατοκύριακό... | |
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
13-07-2007 @ 08:05 | την καλησπέρα μου φίλοι
σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια και για την υπομονή σας
ο λόγος που δεν υπάρχει μόνο μία φράση
είναι επειδή δεν υπάρχει μόνο μία κατάσταση
ο άνθρωπος και ο περίγυρος του μοιάζουν με κτίριο στρωμένο με διαφορετικά πλακάκια και χίλια δυό άλλα
τα πλακάκια είναι οι στιγμές μας κι εμείς είμαστε το κτίριο
λογικά είναι αδύνατο με ένα μόνο πλακάκι (φράση) να ντύσουμε ολόκληρο το κτίριο | |
Βασίλης Ιωαννίδης
13-07-2007 @ 08:33 | ''Γεννηθήκαμε με πληγές πολλές και γάζες λίγες''
Αυτή η φράση σκάλωσε μεσα μου αγαπητέ...μου άρεσε γενικότερα όμως | |
giannisanas
13-07-2007 @ 09:33 | τώρα τι να σχολιάσω παραποιητή, πολύ πονεμένο | |
TAS
13-07-2007 @ 14:43 | Κάθε ποίημα
-μαρτυρά-
-κάθε φορά-
Μία αποτυχημένη πράξη.
λογικά είναι αδύνατο με ένα μόνο πλακάκι (φράση) να ντύσουμε ολόκληρο το κτίριο
Ας δοκιμάσουμε...
| |
 |
