|
| Έχει πέσει το χωριό της Γαλατίας | ![Προηγούμενη σελίδα](/skin/images/misc/back2.gif) | | Ώρες ώρες νομίζω πως είμαστε πολλοί, έτοιμοι να αντισταθούμε, αλλά οι ίδιοι πολλοί τελικά αποδεικνύουν πως είμαστε λίγοι... | | Έχει παγώσει το νέο αίμα
σαν ποτάμι που ακολουθεί,
μέσα στο πλέγμα
που 'χουν στήσει τη πνοή.
Και οι παλιοί να τρέχουν
για ψίχουλα μισθών,
παιχνίδι επιβίωσης
στην πολή των ναρκών.
Και η ελπίδα στιβαγμένη,
σ ' ένα καζάνι
που φτύνει αίμα και ατμό,
μα το χωριό της Γαλατίας
έχει πέσει προ πολλού.
Ονειροκτονία ανθρώπινων αναγκών,
και η tv προβάλλει
του πνεύματος ομαδικών ταφών,
αφού παράσιτα έχουν εισβάλει.
Οι υποκινητές γλεντούνε
με απείραχτο σκιάς χαμόγελο,
αφού όλοι εμείς ζούμε
σαν στρατιωτάκια των δικών τους μακετών.
Και η ελπίδα στιβαγμένη,
σ' ένα καζάνι
που φτύνει αίμα και ατμό,
μα το χωριό της Γαλατίας
έχει πέσει προ πολλού.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
| Η μεγαλύτερη άγνοια είναι η βεβαιότητα της σιγουριάς. | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|