| Ξέρω οτι δεν πρέπει
να μας δούνε τους δυό μας
μοναχά στ'ονειρό μας
θα βρεθούμε ξανά
Και αν σμίξαν μια μέρα
τα κορμιά μας με πάθος
λεω ήτανε λάθος
οσο κι'αν με πονά
Είσαι εγκλοβισμένη
σ'εναν έγγαμο βίο
κι'οπου βρίσκονται δύο
δεν χωράει κανείς
Πόσο κρίμα για μένα
άλλος να σ'αγγαλιάζει
άλλος να σε κοιτάζει
και δεν λες να φανείς
Ο δικό σου ο κόσμος
στην χλιδή και στο βίτσιο
κι'εγω ενα καπρίτσιο
μιας μοιραίας βραδιάς
Τώρα ξέρω πως πρέπει
να αλάξω πορεία
απο την ομηρία
της δικής σου καρδιάς
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|