| Τι λες μωρε παππου?
τρελαθηκες?
σε βαρεσε το ουζο και δεν ξερεις πια τι λες
εγω να γινω ρεμπελος
κι εσυ λεγε ο,τι θες
τις μποτες σαν θα βαλω
παντου θα τριγυρναω
τα χρωματα μου θα χαριζω σε τοιχους μοναξιας
Κι ας αρχισες παλι να μου λες
για γερμανους και για πολεμους
για καταφυγια και ισοζυγια
λες να θυμαμαι τον καιρο
που μου 'στριβες τσιγαρο
και μου λεγες λογια περιεργα
δεν θελω δεν θα παρω
πανε πια τωρα αυτα
τωρα δεν εχει τετοια
οι δρομοι δεν ξεχνανε
ποιοι τους ποδοπατανε...
μαυρισε πισσα ασπλαχνη
και τα παιδια σου τωρα βαφτισε
σε χρωματα γαλαζια
σε γευσεις μυρωδατες
δουλειες του ποδαριου.
Τωρα τελειωνω, βαφομαι
κι οι τριχες στην τσατσαρα
ολοι σαν βασιλεις φανταζουμε
ολοι στην ιδια φαρα.
Στραβο καπελο φορεσες και μου πες στην υγεια σου
μα δεν καταλαβα ποτε ποσους παλμους χορευει η καρδια σου
Κωστακη βρεχει εξω, μα που πας.
Ασ'στον Κωστακη ησυχο και πιασε κανα αλλο
ασ'τον κι αυτον , παρατα τον και πρηξε κανα αλλο
Ολοι γυριζουν σαν τρελοι
κι εγω που αφησα το σιδερο αναμμενο
θα με πεταξουν στο κελι
μ'ενα σκοινι λυμμενο
για να με βρουν αναισθητο
με ενα "γιατι" δεμμενο.
Γιατι να φυγω?
Εγω εδω μενω...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|