| Όσα κι αν λέω.. δεν μετανιώνω
Ήταν γραφτό μου να σ' αγαπώ
Να υποφέρω.. να μαραζώνω
Και μόνη πάλι να προχωρώ...
Όσα κι αν λέω.. τα παίρνω πίσω
Είναι πικρία.. είναι θυμός
Ίσως μια μέρα να σε μισήσω
Και νά 'ναι τούτο.. ο λυτρωμός...
Όσα κι αν λέω.. δεν σε ξεχνάω
Μα εσύ με σβήνεις σε μια στιγμή
Ποτάμια λήθης κι αν με κερνάω
Με πνίγουν πάλι κρυφοί λυγμοί...
Όσα κι αν λέω.. είναι μονάχα
Γιατί έχω μάθει να συγχωρώ
Λίγη κακία Θεέ μου νά 'χα!
Χολή και ξύδι να σε κερνώ...
Όσα κι αν λέω.. μίσος δεν έχω
Κι όλες τις μνήμες βαθιά κρατώ
Μα ήθελα τόσο να σε προσέχω
Κι αν πάθεις κάτι.. να φταίω εγώ...
17-7-2007
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|