| |
Ίσως
Ίσως καταχωνιάσω τις ελπίδες κάπου στο χρόνο
-Η ρουτίνα της ηλιακής πορείας-
Ίσως κάποτε γίνω κι εγώ ένα είδος κλειδοκράτορα
Κι αποχτήσω ρόλο διαρυθμιστή ή ΄
γελωτοποιού.
Αλήθεια τι θλιμμένος που θα είμαι
Ούτε καν το τραγικό της αντίθεσης
Δεν θα έχει στο ελάχιστο την υφή κωμικού
Ίσως σταματήσω να ψιθυρίζω πως ονειρεύομαι
Και το απαγγείλω σθεναρά
Μα τότε θα έρθω αντιμέτωπος με τις
φωταψίες της αληθινής ζωής, ή τις ενοχές της
-ένα από τα λησμονημένα όνειρα-
Ίσως επισκεφθώ ξανά τους κήπους των ξαγρυπνημένων
μου νυχτών με τα μαραμένα κρίνα και
τα παραγινωμένα ροδάκινα, γι’ αυτό ποτέ
δεν ικανοποιούνταν ούτε η όσφρηση ούτε η γεύση μου
-Ποιος αφελής κηπουρός εμπαίζει τη φύση;-
Κάθε παχύς ίσκιος κρύβει λίγο φως και το
Φως κυλιέται στη νοθεία του παρελθόντος
Όλες οι στάλες του φωτός κατηγορούνται
-οι αθώοι έχουν προ πολλού αχρηστευθεί-
Τώρα βιώνουμε τα απέραντα κατηγορώ μας
Ίσως μια μέρα δεν ζητώ πια έρωτα και τον αποκτήσω
Ίσως σε μια εποχή ν’ ασχοληθώ με κάποιους κήπους,
Ν’ ανασύρω ελπίδες από τον χρόνο, ίσως ξεχάσω
Τ’ όνειρο να γίνω γελωτοποιός
Και η σιγουριά πως αν μη τι άλλο κάποτε ζω, τρίζει στις πληγές μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
