| |
[align=center][I][B]Ξεγραμμένος απ’ όλους κι απ’ όλα
Τριγυρνάς σαν σκιά στο σκοτάδι
Τα μάτια σου τα είδανε όλα
Και είσαι για πάντα κλεισμένος στον Άδη
Κέρβεροι σκορπούν το κορμί σου
Τη σάρκα σου τρώνε αιμοβόρα
Κουρέλι έχει γίνει η ψυχή σου
Κι ο νους σου πλανιέται στη μπόρα
Στις αβύσσου τις πόρτες σωπαίνεις
Παγωμένος κοντά στις φωτιές
Όσο πας πιο πολύ ξεμακραίνεις
Απ’ τον κόσμο που ήσουνα χθες
Πουλημένος σ’ αυτή την αιώνια φυλακή
Που τη χτίσανε άλλοι για σένα
Πληγωμένος σ’ αυτή την αιώνια φυλακή
Δε γυρνάς πια ποτέ προς εμένα
Θολωμένος σ’ αυτή την αιώνια φυλακή
Προχωράς και ζεις στα χαμένα
Προδομένος σ’ αυτή την αιώνια φυλακή
Κι ζωή σου έχει μείνει παρθένα
Ξεγραμμένος απ’ όλους κι απ’ όλα
Τριγυρνάς σαν σκιά στο σκοτάδι
Τα μάτια σου τα είδανε όλα
Και είσαι για πάντα κλεισμένος στον Άδη
Δαίμονες ρουφούν την πνοή σου
Το μεδούλι σου πίνουν ακόμα
Περνάς βιαστικά πύλες του παραδείσου
Με ματιά καρφωμένη στο χώμα
Στου Αχέροντα βουλιάζεις τη λάσπη
Στα θολά του νερά περπατάς
Στον κάτω κόσμο βροντά και αστράφτει
Μα εσύ πάντα χαμογελάς
[/B][/I][/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
