| |
Μας μεγαλώσανε της φτώχιας τα κιτάπια
Στο μεροκάματο το πόνου παντρειά
Στα λασπωμένα με βρομόνερα σοκάκια
Παίζουν αμέριμνα στη λάσπη τα παιδιά
.
Κανείς δεν νοιάζεται αν ζεις η αν πεθαίνεις
Κάνανε σόου την μιζέρια της ζωής
Έτσι να βλέπεις το χαμό και να σωπαίνεις
Και να πληρώνεις με το αίμα της ψυχής
.
Νοσοκομεία που την θλίψη παζαρεύουν
Και στα αζήτητα κλειδώνουν την ντροπή
Κάποιοι πλουτίζουν απ' αυτά που περισσεύουν
Και κάποιοι άλλοι πίνουν πίκρα και χολή
.
ΡΕΦΡΕΝ
Όσοι δεν έφαγαν ποτέ στο ίδιο πιάτο
Και δεν ξεδίψασαν με βρόμικο νερό
Είναι αυτοί που μας βουλιάξανε στον πάτο
Και μας φυλάκισαν σε άστατο καιρό
.
Στα δρομολόγια της νύστας παραβάτες
Συλλαλητήρια για διό μπούκες ψωμί
Μας έχουν κάνει να γυρνάμε υπνοβάτες
Και να γυρεύουμε την άδεια μας ζωή
.
Πολιτικοί με νομοσχέδια και νόμους
Καρκινογόνες συνταγές για το καλό
Σε ένα θέατρο βουβό στους υπόνομους
Παίζει η μοίρα μας σενάριο φτηνό
.
Αλλάζει πάντα την ποριά του ο αέρας
Κι εμείς πια μάθαμε τον πόνο να γλεντάμε
Δεν μας τρομάζει ο καιρός και η φοβέρα
Και πάντα μέσα σ' ένα τίποτα χωράμε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
