| |
| | Κάποιο κορίτσι με υπέροχες καμπύλες |  | | |
Κάποιο κορίτσι με υπέροχες καμπύλες-
Γιατί δεν σπαταλάς με μας την αγάπη σου
Κάποιο γλυκό βλέμμα τριγυρνά
Στους ασημένιους ίσκιους,
στο λιόγερμα
Τα πουλιά φευγατίζουν το χειμώνα
Καθώς αφήνουν τη χροιά της νέας ζωής
Τα σκιρτήματα της φύσης όλο και με κρατούν ξάγρυπνο
Ενώ αναπολώ τις αστρικές διαδρομές του ουρανού
και της χρυσωμένης γης
Όπως τα σκιρτήματα του κοριτσιού που δεν γνώρισα,
Με τις υπέροχες καμπύλες του σώματος
Όχι σάρκα,
Ο άπιαστος έρωτας
Η μεγαλειώδης παραφωνία του σύμπαντος,
αυτή η υπέροχη μουσική,
και οι σκοτεινοί βρόγχοι της λογικής
μπλέκονται στη ροή του αίματος, και να….
Ατοπήματα της νομιμοφανούς αρμονίας
του κόσμου
Ό,τι μου χαλά το δρόμο, συγκυριακά ανδρείκελα
Έτσι καταφεύγω στον ουρανό και
Ατόπημα στο ατόπημα νοσταλγώ τη μοναξιά μου
Αχ πανέμορφο κορίτσι, τι κρίμα να μη σπαταλάς
με μας την αγάπη σου
Στ’ αλήθεια, ματαιοδοξία περιτριγυρίζει τους άκαρπους
πόθους των ερώτων μας
Γιατί τάχα συνεχώς μας επαληθεύεις;
Μα ναι, γιατί αρνούμαστε να σου αποδώσουμε την
Θέση που σου αναγνωρίζουν οι πολλοί
Λυσσάς να κατακτηθείς
Κι όμως πάντα έλεγες πως ο έρωτας είναι
Η ποίηση του παντός, το σύμπαν και το
τίποτα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | hamachein@hotmail.com | | | |
|
Antigoni
20-07-2007 @ 09:03 | Κι όμως πάντα έλεγες πως ο έρωτας είναι
Η ποίηση του παντός, το σύμπαν και το
τίποτα
::love.:: φοβερο Αντωνη, μπραβο! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
