| |
[I]Είπες πως θά 'ρθεις να με δεις κι από το μεσημέρι [/I]
μονάχος μου στριφογυρνώ· στον ουρανό ένα αστέρι
γεννήθηκε και στην ψυχή, έχει πια ξημερώσει
θέλω να 'ρθείς, όμως μην πεις, ποτέ τη λέξη όχι.
Ήταν οι ώρες μου κενές χωρίς να έχω εσένα
το φως αντίκρισα ξανά μες το δικό σου βλέμμα
ήταν η μέρα σκοτεινή, μα τώρα όλα τελειώσαν
σ’ αντάμωσα και οι καρδιές απ’ την αγάπη λιώσαν.
[I]Είπες θα 'ρθείς κι ο ουρανός, τα χρώματα θ' απλώσει [/I]
το μυστικό στο όνειρο κρυφά να φανερώσει.
Απ’ την αρχή θα γεννηθώ και πάλι θα ελπίσω
βαδίζω τώρα ως την κορφή, τον ήλιο ν' ατενίσω
το χέρι σου σφικτά κρατώ και όλα μοιάζουν ψέμα
ζωή τρυπούν τ’ αγκάθια σου μα εμείς είμαστε ένα.
Την τελευταία ζεμπεκιά χορεύω μοναχός μου
απ’ αύριο θα ‘σαι δίπλα μου, όμορφη στο πλευρό μου
για να χορεύουμε μαζί στον ίδιο τον ρυθμό
στίχο να γράψει η ζωή κι ο έρωτας σκοπό.
Είσαι η χαρά του δειλινού που τη στιγμή θα ντύσει
αλήτη η αγάπη σου με έχει καταντήσει
δρόμους ζητάει η καρδιά να 'χει για ν’ αλητεύει
τη λύπη έλα και διώξε μου που την ανάσα κλέβει.
[I]Είπες θα 'ρθείς κι ο ουρανός τα χρώματα θ' απλώσει [/I]
το μυστικό στο όνειρο κρυφά να φανερώσει
κι αν σε ρωτήσουν μάτια μου απόψε τι χορεύω
πες τους πως ήτανε αυτός στερνός αλήτικος χορός
ή ο χορός του αλήτη ή ο χορός του αλήτη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
