Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ύστατη δικαίωση
 
Με τόση ακράδαντη βεβαιότητα πυρπόλησα τα χέρια μου!
Τη σιωπή μου εξαγόρασαν οι Ερινύες.
Έγινα ένα φριχτό τελος για όλες τις ελπίδες.
Μια πεθαμένη αποκάλυψη.
Τα ιστιοφόρα με τις μαύρες σημαίες φέραν το μαντάτο.
Η πόλη καίγεται.
Τουρίστας της δικής μου ειμαρμένης αξιοποιώ τις ευκαιρίες για μια ύστατη δικαίωση.
Μοιράζω το σπίτι μου, τα χωράφια μου, το μυαλό μου.
Κρατάω μια σπιθαμή μόνο αέρα για μένα.
Ίσως έτσι να με συγχωρέσουν.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΛΕΩΝ53
22-07-2007 @ 11:53
.....Κρατάω μια σπιθαμή αέρα για μένα. Μπράβο.... ::up.::

Πάντως αν περισσεύει κανα χωραφάκι σμπρώξτο προς τα εδώ....στην μερίδα του Λέοντος.....χαχαχα Ωραίο giannisanas.... ::up.::
justawoman
22-07-2007 @ 12:03
Στην καρδιά του μαύρου...
Με λύπησε αν και δεν το κατανόησα
AleXandros K.
22-07-2007 @ 14:35
μήπως την έκαψες εσύ τελικά...;
Ωραίο Γιάννη
Φαληρέας
22-07-2007 @ 15:16
::up.:: ::wink.::
giannisanas
23-07-2007 @ 02:26
σας ευχαριστω
just ουτε εγώ το κατανοώ απόλυτα με τον τρόπο που εννοείς, βγήκε αυθόρμητα από μέσα μου
λεων53 χρεωμένος είμαι δε περισευει μια
αλέξανδρε δεν αποκλείεται
agrampeli
23-07-2007 @ 03:32
Κρατάω μια σπιθαμή αέρα για μένα.
Ίσως έτσι μα με συγχωρέσουν.

::up.:: ::up.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο