Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εκπυρσοκρότηση
 ....Μανιφέστο στην αρχιτεκτονική του κενού..... ( Ε )
 
[I]Είμαι ένας εναλλακτικός άνθρωπος, μπερδεμένος στους αιώνες

έρχομαι από την έκτη δυναστεία των Χαν και φέρνω δώρα από το παρελθόν
για να εξηγήσω το μέλλον και να μεταναστεύσω το παρόν στο άδυτο..

Χρησιμοποιώ λόγια που είπες , σε μια ανύποπτη στιγμή της παρόρμησής σου

σε περίμενα να τα εκστομίσεις για να στα κλέψω από την μνήμη σου
να την κάνω δική μου

και να στην προσφέρω σαν ανάμνηση ,σαν ζωή που ίσως έζησες
και ίσως πέρασε ξυστά …

Φτιάχνω ιστορίες γονιδιακές από τα κύτταρα σου...

Δημιουργώ αμαρτίες στο μυαλό σου
από τις ερωτήσεις που εσύ κάνεις για να με εξηγήσεις..

Μα ξέρεις κάτι;
Εγώ είμαι αϋλος ,
δεν υπάρχω ,
δεν υπήρξα ποτέ
είμαι ένα νεφέλωμα που ξενυχτά στον ουρανό σου

Κάποτε, με είπανε βροχή, μετά με είπαν ήλιο , κάποιοι άλλοι με ονόμασαν σιωπή
και κάποιο άλλοι φίλο...

Εγώ είμαι απλά ένα φύλλο
που δραπέτευσε από το δέντρο του
και χάραξε δική του αυτόνομη πορεία στις εποχές...

Χρησιμοποιώ την τέχνη της σμίκρυνσης , την τέχνη των Bonzai
στερεώνω όλη τη σιωπή , πάνω σε ένα μεταλλικό δίσκο
και δημιουργώ τα δέντρα που με εξοστράκισαν σε μικρογραφία ,
για να δημιουργώ ψευδαισθήσεις ότι ζω...

Μιλάς με κάποιον που δεν υπάρχει ,
που δίνει πληρωμένες απαντήσεις
στο μείζον κείμενο της αθανασίας της ψυχής
και του ρόμβου των θρησκευτικών πεποιθήσεων
της ασύνδετης κοινωνίας των Εθνών...

Αυτός είμαι ,

ένα ξεπερασμένο κίνημα William καρφωμένο στο μυαλό σου
με λάβαρα και σημαίες μιας άλλης εποχής
περιμένοντας για εξιλέωση,
μια καινούργια σταυροφορία με το αζημίωτο

Θα αποψιλώσω και σήμερα τα μίζερά σου
θα πάρω βαθιές ανάσες από τον ρυπογόνο ουρανό σου
θα δέσω σφιχτά τις ανοιχτές πληγές σου ,
για να μη σου τελειώσει το αίμα

και θα φωνάξω δυνατά στο απέναντι ξωτικό
με τη δέουσα αρνητική χροιά της επιβολής:

“μην νομίζετε ότι είναι τόσο εύκολο να μορφώσετε έτσι το αίσθημά σας
ώστε να αισθάνεστε φυσική αηδία”.

Ακόμη και αυτό είναι ένα συναίσθημα που πρέπει να το νιώσεις...

Ποιά θέση τελικά να καταλάβω σαν πολεμιστής ;
εκείνη του άοπλου ή εκείνη του φονιά ;

Το ψάχνω ακόμα....

Η εκπυρσοκρότηση του όπλου μου αχνίζει ακόμα αυταπάτες

κι εγώ δε θέλω άλλο να μεγαλώσω, για να μη σκοτωθώ....

Καληνύχτα εποχή , με ξενύχτησες κι απόψε …. [/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ένα τυπογραφικό λάθος είμαι , που γεννήθηκε μέσα σε ανάποδες λέξεις
 
giannisanas
23-07-2007 @ 03:00
πάντα παρακολουθω με ενδιαφέρον την ποίησή σου
justawoman
23-07-2007 @ 04:47
Εγώ είμαι απλά ένα φύλλο
που δραπέτευσε από το δέντρο του
και χάραξε δική του αυτόνομη πορεία στις εποχές...
..........

σε πλήρη συνείδηση με το αναίτιο και το εφήμερο της ύπαρξης

πολύ καλό Avalon!
::smile.::
agrampeli
23-07-2007 @ 08:16
Ποιά θέση τελικά να καταλάβω σαν πολεμιστής ;
εκείνη του άοπλου ή εκείνη του φονιά

πολύ ωραία ερώτηση ::yes.:: ::up.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
23-07-2007 @ 10:43
Αυτό το "Το ψάχνω ακόμα..." ενίσχυσε το δημιούργημά σου κατά πολύ για μένα.
Καλησπέρα
::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο