Μαρία Χ.
23-07-2007 @ 01:56 | "οι τοίχοι όμως τις νύχτες
αναξερνούν τις πρότερές τους μνήμες
λες κι έχουνε άσβεστη ψυχή
κάτω από τον ασβέστη "
Πάρα πολύ όμορφο Χρήστο.. καλή σου μέρα...
| |
Τσακίρη Χαρά
23-07-2007 @ 02:02 | Καλημερα Χρηστο.... απολυτο δικιο εχεις..... με "ασβεστη" και "μπογια', δε καλυπτονται οι μνημες................ κι οτι δεν εχει κλεισει οριστικα..... στοιχειωνει για παντα!!!!!
| |
justawoman
23-07-2007 @ 03:34 | λιτός, μεστός, αγαπημένος λόγος!
::smile.:: | |
Μαρία Χ.
23-07-2007 @ 06:29 | ... και οι στίχοι εκδικούνται Χρήστο... χωρίς καμμία δόση υπερβολής... νά 'σαι καλά... | |
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
23-07-2007 @ 07:25 | καλησπέρα χρήστο
"δωμάτιο 1408"
πρόκειται για μια ταινία που μου την θύμησες
| |
agrampeli
23-07-2007 @ 08:29 | νέος φλοιός μπογιάς
πασχίζει να καλύψει
τα σταυρωτά σημάδια
της ανάστασης…
δεν καλυπτονται όχι ::yes.:: ::up.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
23-07-2007 @ 10:24 | Σε διαβάζω πάντα. ::smile.::
Και καλά όταν εκδικούνται μόνο με εφιάλτες....
| |
AleXandros K.
23-07-2007 @ 16:00 | Καλησπέρα φίλε χρήστο...
έτσι είναι όταν βάφουμε την επιφάνεια απλά καλύπτουμε...δεν ξεχνάμε γιατί οι μνήμες ξέρουν να μας βρουν.... | |
 |
