| |
[I]Καπου εκει στη θαλασσα
χαραζεται η μορφη σου
κ απομακρυνεται σεμνα
στο χαραμα του ηλιου.
Καπου βαθια μου κρυβεται
ολο σου πια το ειναι
δεν το αφηνω να χαθει
στο χερι μου δεν ειναι.
Καποιος που εμαθε ζωη
διπλα σου τι σημαινει
τωρα συνηδητοποιει
λαχταρα πουλημενη.
Σαν πλοιο φευγεις στ'ανοιχτα
και γω σαν κωπηλατης
να σε προφτασω προσπαθω
σε μαχη στρατηλατης.
Κι οταν θα βλεπω μοναχα
καπνο πια απο σενα
θα πεσω και στη θαλασσα
με χερια ματωμενα.
Να με μυρισουν και να ρθουν
της θαλασσας θηρια
και να κατασπαραξουν
θλιμμενη παρουσια[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
