Είδα μες τα μάτια σου
τον ήλιο της ψυχής
και ψάχνω μες στα χρόνια σου
τον τρόπο της φυγής
πατώ τα σκαλοπάτια σου
κι εσύ μ’ ακολουθείς
ψηλά πάνω απ’ τα χάδια σου
σε άφησα να ζεις
[I]Τι κι αν τα όνειρα μοιάζουν με θεωρία
και η ζωή μας κάνει τώρα υπερωρία
κι ας λέω κουράστηκα θέλω να ξαποστάσω
μες στ’ αδιέξοδο που τρέχω ν’ αποδράσω
όλα ν’ αλλάξουνε ακόμα θα πιστεύω
και ας μη ξέρω για ποιο λόγο σε γυρεύω
έλα για λίγο να ακούσω τη φωνή σου
και να γευτώ τη γεύση από το φιλί σου[/I]
Είδα μες τη σκέψη σου
Εικόνες εποχής
Παλιό ημερολόγιο
Που γράφεις εξ’ αρχής
Θυμήθηκα τα θαύματα
Ασπρόμαυρης φωνής
που στάζει ακόμη τραύματα
και λόγους για να ζεις
Καθώς αν δεν (ε)παινέσεις το ...σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει, το παιχνίδι με τις λέξεις του πατριώτη μου μου άρεσε πολύ.
Καλό καλοκαίρι Ηλία. Διαλέγεις ένα λόγο και ζεις! ::love.::
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
