| |
Aπόψε θα κλέψω λίγο χρόνο και ψυχή
θα φύγω
απο το γκρίζο και υγρό υπόγειο δωμάτιο αυτό
θα δραπετεύσω
Και πίσω πια δεν θα κοιτάξω
κι ας ρημάξω
Και θα πετάξω στόν καταγάλανο ουρανό
θα δοκιμάσω
Να δω πως είναι ζωή ελεύθερο αέρα
να μυρίζεις
Και ν' αγναντεύεις ελεύθερος αετός απο ψηλά
μικρά
Που μοιάζουν ολα απο δω θεέ μου
Που ήμουνα
θαμένος,ξεχασμένος,χρόνια πως έζησα εκεί αναρωτιέμαι και τώρα
δεν κρατιέμαι
Πετάω και πίσω δεν κοιτάω,ποτέ δεν θα κοιτάξω
και όλα θα τα κάψω
Γιατί με πόνεσαν και μ'εγκατέλειψαν και δε νοιαστήκανε
σε ενα υπόγειο υγρό και σκοτεινό με ρήξανε
Μα να που ξύπνησα απο το όνειρο,δεν ήταν όνειρο
μα εφιάλτης
Κι εγώ αντάρτης που ξεσηκώθηκα να βρω μια όαση
γιατί ειναι κόλαση
Αυτό που ζούμε,θέλω να φύγω και να πετάξω
και να γελάσω.
Ποτέ πια δεν θα κλάψω,θα το παλέψω
θα επιστρέψω
Θα γίνω άνθρωπος πρίν ήμουν ζώο τέσσερις τοίχοι το κελί μου
ντροπή μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
