| |
Είναι πρωί και έχεις ορθάνοιχτα τα φώτα
Χρώματα αλλάζεις στην ζώνη του καρκίνου
Όνειρο ζεις σ’ ένα λούνα πάρκ στην Μινεσότα
Και εγώ έχω μείνει δίχως έξοδο κινδύνου…..
Τα γλέντια τελείωσαν, φύγαν κι οι γιορτές
Άφησαν πίσω τους αδειανά μπουκάλια μπύρας
Το ξέρω, θα παλεύω με κύματα και φωτιές
Ξενιτεμένος και έρμαιο της παλιάς μου μοίρας….
Μου λες τα όνειρα δεν σηκώνουν αναβολή
Σου λέω φέρνουν ιλίγγους οι μεγάλες αποστάσεις
Στο κόσμο θα πετάξεις σαν κάτασπρο πουλί
Μα είναι τα νερά θολά και πώς θα ξεδιψάσεις;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
