CHЯISTOS P
01-08-2007 @ 08:04 | Έ ! μα τόσο θολό, που ούτε κι εγώ -τώρα- βλέπω τίποτα..... κι όμως, εκεί μέσα ζουν ψυχές αλύτρωτες που περιμένουν καρτερικά να ξεδιαλυθεί η ομίχλη που τους περιβάλλει και τους στραγγαλίζει ...
Ίσως κάποιες γραμμές στίχων να προσπαθήσουν να βοηθήσουν... μέσα από το "Θολό τοπίο" | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
01-08-2007 @ 08:19 | Ωστόσο με άγγιξε το σχόλιο.
Καλό μήνα Χρήστο... | |
Μαρία Χ.
01-08-2007 @ 08:40 | Θολό τοπίο.. η ομίχλη της ψυχής
Αντί φτερά.. είναι με νύχια οπλισμένη
Αλοίμονό σου αν στα δίχτυα της πιαστείς
Θε να ξυπνήσεις το πρωί.. διαμελισμένη...
Ποτέ τα ύψη της ζωής μην φοβηθείς
Τα σαρκοβόρα τα θεριά παραμονεύουν
Πέταξε.. φτάσε ως τα πέρατα της γης
Εκεί που άγγελοι με τα παιδιά χορεύουν...
Θολό τοπίο.. η στασιμότητα στο νου
Άγχη.. φοβίες.. προσταγές της κοινωνίας
Μά 'ναι δική σου η ζωή.. όχι αλλουνού
Μην σπαταλάς τις αντοχές της ευτυχίας...
Αν περιμένεις τα γεράματα σκυφτός
Με κλειδωμένες της αγάπης τις αρθρώσεις
Μες στη μικρότητα.. θα είσαι πια τρωτός
Και μια ψυχή υποταγμένη.. πώς θα σώσεις;;;.... | |
agrampeli
01-08-2007 @ 08:45 | Δυσκολεύτηκα ποιό απο τα αγαπημένα μου ν΄αφερέσω για να το προσθέσω αυτό Χρήστο είσαι ευρηματικός καλό μήνα να έχεις ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
Spartinos
01-08-2007 @ 09:00 | ΧΡΗΣΤΟ μπερδεύτικα στην αρχή αλλά μετά κατάλαβα το κολπάκι σου. Ωραίο το σχόλιο .Να'σαι καλά φίλε μου και καλό μήνα ::up.:: | |
Aris4
01-08-2007 @ 09:53 | Ουτε Monet να ησουνα Σταυρο μου !!!!!! ::up.::
Ρε Χρησταρα , ποιος ειναι ο Σταυρος ??? ::lost.:: | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
01-08-2007 @ 10:00 | Είναι το θολό τοπίο Ari4 που σε μπέρδεψε... φύγετε όσο είναι νωρίς... θα χαθούμε. ::wink.:: Λαβύρινθος με ομίχλη και ζέστη... δεν πάμε για κανένα παγωτό; Αστειεύομαι... Πάντως αστεία αστεία να φύγουμε πριν νυχτώσει. | |
Spartinos
01-08-2007 @ 11:06 | Θολό τοπίο και εικόνες στο μυαλό
Σαν κοίταξα στα μάτια την αλήθεια
Τα βασανά μου απάτητο βουνό
Και ψάχνω την χαρά σε παραμύθια
Δεν έζησα ούτ' ενα σ’αγαπώ
Και δεν μου γέλασε, καμιά ελπίδα
Σε λάθος δρόμο και χωρίς σκοπό
Πιασμένος στου ονείρου την παγίδα
Θολό τοπίο η μοναξιά και η σιωπή
Σαν άνοιξα την πόρτα της καρδιάς μου
Με πρόδωσε ψυχή μου η αντοχή
Και καίγωμαι στο είναι της φωτιάς μου | |
CHЯISTOS P
01-08-2007 @ 12:39 | Καλησπέρα σε όλους σας !
Μαρία Χ και Σπαρτινέ (χρόνια πολλά βρε !), μου ανεβάσατε πολύ το πήχη, και τώρα πώς εγώ θα ξεθολώσω το τοπίο ?...
Σας ευχαριστώ πολύ που πιάσατε το νόημα και βγάλατε δυό υπέροχες δημιουργίες. Το πείραμα - πρόκληση "πρώτα τα σχόλια μετά η δημιουργία" είχε -παρ΄ οτι δεν το ανέμενα- πολύ θετική ανταπόκριση με προεξάρχοντες εσάς του δυό...
Πείτε μου, τώρα, πώς εγώ θα γράψω κάτι αντάξιο των δικών σας ???
Ε ! μάλλον την πάτησα !..... Με γειά μου...
Θεοδώρα, καμπάρι κερνάω ! (ίσως ζαλιστείς και βγεις πιο εύκολα από τον λαβύρινθο !)
Ναταλία, τέκνον μου, γιατί το έκανες αυτό ?
Άρη, τον νονό σου τον ρώτησες που σ’ έβγαλε Άρη ? Εμένα γιατί ?…
Καλό μας βράδυ… | |
Spartinos
01-08-2007 @ 12:47 | ΧΡΗΣΤΟ δεν σε βοβαμαι καθολου.Θα βρεις την ακρη εσυ
αρκει να μην ειναι του γκρεμου οπως ειναι η δικη μου χαχα | |
ΠΥΘΙΑ
01-08-2007 @ 13:26 | Σέυχαριστούμε για το χρωματιστό σου.Να σαι καλά.Όλοι μας δηλαδή.
Αν είχε και κύματα αντί για γραμμές θα το προτιμούσα. ::rol.:: Ναι!Θα το προτιμούσα με κύματα. ::angel.:: | |
MARGARITA
01-08-2007 @ 15:34 | Τα αισθάνομαι στο έλεος αφήνω,
τα δεν και τα μπορώ ανακρίνω,
των θέλω την καταδίκη αποφασίζω,
τα δεσμά σε κάλπικες παλλίροιες χαρίζω,
την ψυχή στον έρωτα ορίζω.
Τα κάστρα είναι σε πετρώματα
και δεν αντέχουνε φρικτές αδυναμίες,
η ψυχή πνευματικά ανακρίνεται
σε επίγειους δικαστές δεν παραδίνεται.
Τους ορίζοντες με βιολιά στολίζω,
φωτα στο ουράνιο τόξο ζωγραφίζω,
την πυξίδα της νόησης κατευθύνω,
τους φάρους της φώτισης ανάβω,
με τιμές μύησης τον πόνο θάβω.
Τα κάστρα είναι σε πετρώματα
και δεν αντέχουνε φρικτές αδυναμίες,
η ψυχή πνευματικά ανακρίνεται
από μύστες δικαστές και παραδίνεται.
Πως φαίνεται γειτονόπουλο πως ξέρεις το μολύβι να κρατάς και να ζωγραφίζεις...αν και θα προτιμούσα ουράνια τόξα
::smile.:: | |
CHЯISTOS P
01-08-2007 @ 17:21 | Στον κόσμο που ζούμε, Μαργαρίτα μου, τα ουράνια τόξα είναι αιθεροβάμονες και ποιητικές πολυτέλειες.
Σ' ευχαριστώ για την υπέρτατη τιμή να αποθέσεις την κρίση σου με στιχοσχόλιο, καλή μου γειτόνισσα !
Καλή νύχτα σε όλους ! | |
ΛΕΩΝ53
02-08-2007 @ 03:16 | Στην διάθεσή σου σε οτιδήποτε χρειαστείς ......για να ξεδιαλύνεις το ''θολό τοπίο'' αδελφέ μου..... ::up.:: | |
CHЯISTOS P
02-08-2007 @ 13:28 | Πολλά 'νοιχτά παράθυρα να διώξουν την ομίχλη
και ήλιο καταφώτεινο να δώσει πλούσιο φως
μια αγκαλιά, συμβουλή τον δρόμο να μου δείχνει…
Να, τι ζητώ Ηλία μου ! Δώστα, ..σαν αδελφός !
| |
justawoman
02-08-2007 @ 19:06 | ::smile.:: | |
CHЯISTOS P
03-08-2007 @ 02:38 | Επιτέλους !.....
Ελήληθεν η ώρα !..
Για το επόμενο δεκαπενθήμερο θα απαλλαγείτε από μένα ...... (κι εγώ από σας ! ::razz2.:: )
Πάω να μαυρίσω το άσπρο το καρμάκι μου... ::laugh.::
Ανοίχτε κα'να παράθυρο όσο θα λείπω.... να ξεθολώσει το τοπίο.
Καλές διακοπές και στους υπόλοιπους ρεεεεεεε !...
την αγάπη μου ! ::love.:: | |
balistreri
04-08-2007 @ 07:43 | Άζαξ... | |
 |
